Η χθεσινή βραδιά θέλει ένα… βιβλίο για να καλυφθεί όλη όμως δεν μπορώ να μην αρχίσω από την πιο φρέσκια είδηση. Την ποινή δηλαδή που επέβαλε ο αθλητικός δικαστής στον ΠΑΟΚ και την Ξάνθη. Μια ποινή ντροπή όχι για το Ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά για το Ελληνικό κράτος. Πόσο αστεία φαίνονται τα λόγια που ειπώθηκαν από τον Γεραπετρίτη αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη συνάντηση με τους αξιωματούχους της ΟΥΕΦΑ μετά από αυτή την απόφαση την οποία επέβαλε η κυβέρνηση με ένα άρθρο που έλεγε και μια ψυχή. Για την ακρίβεια με μια τροπολογία που ετοιμάστηκε και ψηφίστηκε με διαδικασίες εξπρές μόλις η ΕΕΑ απέδειξε την παράβαση ΠΑΟΚ και Ξάνθης. Η κυβέρνηση λοιπόν που άλλαξε το νόμο για να σώσει τους παραβάτες της σοβαρότερης ίσως παράβασης την επόμενη μέρα που τους… πιάσανε δηλώνει αποφασισμένη να φτάσει το μαχαίρι στο… κόκκαλο. Και το κάνει ξεκινώντας με την ουσιαστική αθώωση δύο ομάδων που με τον κανονισμό που ίσχυε μέχρι την ημέρα της χαριστικής τροπολογίας πήγαιναν, στην καλύτερη για αυτούς περίπτωση, στην Β Εθνική. Καλά θα κάνουν λοιπόν να αφήσουν το ποδόσφαιρο στην ησυχία του. Σε ότι αφορα το γιατί τιμωρήθηκαν με αυτές τις ποινές ο ΠΑΟΚ και το υποκατάστημα του είναι διότι στον ΚΑΠ δεν υπάρχουν ποινές για τη συγκεκριμένη παράβαση οπότε ισχύει ο αθλητικός νόμος και οι όποιες τροποποιήσεις του. Αν ήταν ΚΑΠ δεν θα μπορούσε να αλλάξει στη μέση της σεζόν. Τώρα στη Μπανανία του Γεραπετρίτη που το έπαιξε και σωτήρας του ποδοσφαίρου και έζησε το όνειρο στη Νιόν και τη Γενεύη, όπου τον πέρασαν για… ντελίβερι, ο νόμος άλλαξε για να σωθούν οι παραβάτες. Αν για τον Κούδα έκαναν προτομή στο γήπεδο για Μητσοτάκη, Γεραπετρίτη πρέπει να χτίσουν μνημείο. Τους έσωσε από υποβιβασμό σε ένα βράδυ.

Πάμε τώρα στα χθεσινά. Στο μπάσκετ δεν έχουμε να πούμε πολλά εκτός από ένα μεγάλο μπράβο σε αυτούς που αποφάσισαν να κρατήσουν τελικά τον Ρέι στην ΑΕΚ. Κατά τα άλλα έγινε το 1-0. Το παιχνίδι είχε πάρα πολλές δυσκολίες με κυριότερη το ότι για πρώτη φορά έπαιζαν μαζί Ζήσης και Λάνγκφορντ, κι αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτόματα. Θέλει τον χρόνο του όπως και χρόνος απαιτείται γενικά για να ξαναμπούν αυτοί που έλειψαν όλο αυτό το διάστημα στην χημεία της ομάδας. Με τον χαρακτήρα όμως που έδειξε η ομάδα στην τέταρτη περίοδο όλα θα γίνουν. Γιατί η ομάδα αυτή είναι η ψυχή της. Που εκείνο το υπέροχο απόγευμα στο Ηράκλειο τυπώθηκε μέσα της και θα την ακολουθεί μέχρι το τέλος. Οπως κι… εμείς.

Πάμε παρακάτω. Είχα γράψει μετά το ΠΑΟΚ - ΠΑΟ στο κύπελλο και την αλλοίωση αποτελέσματος από τις αποφάσεις του Ελβετού διαιτητή και του συμπατριώτη του χειριστή var υπέρ του ΠΑΟΚ σε συνέχεια της αλλοίωσης από τους Ισραηλινούς στο ΠΑΟΚ - ΑΕΚ ότι πρέπει να σταματήσει ο Περέιρα να επιλέγει τους ξένους διαιτητές για τους αγώνες ντέρμπι. Ας έρχονται έτοιμοι απ’ έξω. Αυτό που φοβάμαι είναι μήπως αυτό… έγινε και η παρουσία του ανεκδιήγητου Πορτογάλου δεν είχε από πίσω τον Περέιρα. Ελπίζω πως όχι. Μακάρι να ήταν άλλο ένα βράδυ που απέδειξε ότι ο Πορτογάλος αρχιδιαιτητής ήταν μια ξεκάθαρα αποτυχημένη επιλογή που το μόνο που πέτυχε ήταν να δημιουργήσει καχυποψία και για τους ξένους διαιτητές που όταν ήρθαν αντιμετωπίζονταν από όλους μας ως έντιμοι διαιτητές που σφύριζαν ότι έβλεπαν ακόμη και στα λάθη τους. Με αποκορύφωμα τον χθεσινό Πορτογάλο σε συνδυασμό, πάντα, με τον χειριστή var που σε όλα τα εγκλήματα επιλογών Περέιρα είναι συμπατριώτης του διαιτητή. Δεν θα σταθώ τόσο στις φάσεις των πέναλτι χθες. Υπάρχει ένα ξεκάθαρο χέρι στο δεύτερο μόλις λεπτό που θα μπορούσε να είναι ως κόκκινη κάρτα και πέναλτι βέβαια υπέρ της ΑΕΚ, ένα πέναλτι που σπάνια βλέπουμε που δόθηκε στον Αρη και το οποίο σίγουρα ήταν πολύ λιγότερο πέναλτι από το σπρώξιμο στον Αραούχο στο τετ α τετ του δευτέρου ημιχρόνου. Ιδίως στο χέρι ο χειριστής var είναι ύποπτος. Τέλος. Το λάθος δεν είναι ανθρώπινο, δεν είναι αβλεψία. Είναι έγκλημα! Απλά. Ομως εκεί που ο διαιτητής προδίδεται και για μένα θα πρέπει να γίνει να ερευνηθεί με σοβαρότητα είναι σε δύο πλεονεκτήματα. Αφησε πλεονέκτημα στο φάουλ του Σάσα στον Λιβάγια έξω από την περιοχή της ΑΕΚ ώστε με την εξέλιξη της φάσης να… ξεχάσει την κάρτα στον Σάσα που ήταν πεντακάθαρη και, κυρίως, δεύτερη που σήμαινε αποβολή. Και στο δεύτερο ημίχρονο στη φάση που ο χειριστής var κράτησε τα προσχήματα και τον κάλεσε να δει την φάση και να αποβάλει τον παίκτη του Αρη που πήγε να κόψει το πόδι του Λιβάγια έκοψε το Αραούχο στα όρια της περιοχής του Αρη και με τον Βέρντε μόνο του από αριστερά. Μια απόφαση που δεν δικαιολογείται ούτε για διαιτητή τοπικού οπότε όσο κι αν θέλω δεν μπορώ να θεωρήσω αυτό το έγκλημα ανθρώπινο λάθος διαιτητή Uefa elite. Μπορεί κάποιος να θέλει τον Αρη στον τελικό. Ισως όμως να θέλει πολύ περισσότερο μια κατάσταση μπάχαλου που να έρθει να την… σώσει.

Σε κάθε περίπτωση με όσα είδαμε χθες στο χορτάρι για να μιλήσουμε και αγωνιστικά η πρόκριση της ΑΕΚ είναι δεδομένη. Η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων φάνηκε χαώδης. Και παρεμπιπτόντως μόνο η σύγκριση του χθεσινού αγώνα και των προ τριών μηνών αγώνα των ίδιων αντιπάλων στο ίδιο γήπεδο αρκεί για να δείξει πόσο μεγάλη διαφορά έχει κάνει ο Μάσιμο Καρέρα στην ΑΕΚ. Χθες στο πρώτο ημίχρονο είδαμε την καλύτερη φετινή ΑΕΚ και μάλιστα με διαιτησία 0-100 και στα σημαντικά και στα ασήμαντα. Αυτή η ΑΕΚ δεν χάνει το κύπελλο και την συμμετοχή στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Πρέπει όμως να συνεχίσει έτσι και βέβαια να μην βρει άλλους διαιτητές σαν κι αυτόν. Σε ότι αφορά τον Αρη ήταν ομάδα χωριού γιατί δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο με αυτή την ΑΕΚ απέναντι. Χωριό η συμπεριφορά των παικτών στο γήπεδο, χωριό η περατζάδα στα αποδυτήρια που δεν κατέληξε και πολύ καλά, χωριό ο Χαριστέας που μιμούμενος τον Σάββα Θεοδωρίδη πήγε να πάρει την ομάδα και να φύγει μόλις έφαγε το δεύτερο. Σε ότι αφορά το “πρόκριση εμείς ή κανείς” που έκλεψαν από τον… Γιώργη, δεν τόλμησαν βέβαια να πουν κύπελλο αυτοί ή κανείς γιατί μπορεί στον τελικό να είναι ο… Ολυμπιακός, το πολύ πολύ αν δεν μπορέσουν να το κοντρολάρουν να τους οδηγήσει πάλι σε καμιά Β Εθνική. Να προσέχουν γιατί θα είναι κρίμα.