Η ΑΕΚ πέτυχε χθες την πιο παλικαρίσια νίκη της στο πρωτάθλημα. Η μεγαλύτερη ήταν με τον Παναθηναϊκο όμως η χθεσινή με το Ρέθυμνο ήταν βγαλμένη από την ψυχή, την φανέλα, την ιστορία της ΑΕΚ. Βαρύγδουπα ακούγονται όλα αυτά όμως με δεδομένες τις απουσίες, την εξέλιξη του αγώνα και βέβαια την διαιτησία που έδειξε ότι κάποιοι πόνεσαν περισσότερο κι από τον… Γιατρά στον τελικό, η χθεσινή νίκη ιδίως με τον τρόπο που ήρθε ήταν ένας πραγματικός θρίαμβος. Ανεξήγητος ίσως αν δεις τα επιμέρους στοιχεία της αναμέτρησης που εξηγείται μόνο από στοιχεία που δεν καταγράφει η στατιστική που είναι το χρησιμότερο εργαλείο στο μπασκετ αλλά δεν καταγράφει την ψυχή και την διαφορά που κάνει όταν έχουν εξαντληθεί όλοι οι άλλοι διαθέσιμοι πόροι. Η ΑΕΚ είχε ουσιαστικά να προπονηθεί 10 μέρες μετά τον θρίαμβο της Κρήτης, αποδεκατισμένη απο τραυματισμούς και με απόντες τους τρεις διεθνείς, έπαιξε χωρίς τέσσερις υπερβασικούς και κομβικούς παίκτες και με τον Γκραντ με ένα πόδι και δυο… ενέσεις. Βρήκε απέναντι έναν πολύ σοβαρό αντίπαλο, την μόνη ομάδα που όχι απλά τη νίκησε αλλά την αιχμαλώτισε στον πρώτο γύρο, σε πάρα πολύ καλή μέρα και με διαιτησία να παίζει Ρέθυμνο και όλα αυτά τα νίκησε την ώρα που όλα έμοιαζαν χαμένα. Εξι πόντους πίσω με 48 δευτερόλεπτα να απομένουν. Πόσες ομάδες θα έκαναν 7-0; Η ΑΕΚ το έκανε. Και μας έφτιαξε το βράδυ. Το δικό μας αλλά και των ίδιων των παιδιών που όταν βλέπεις τον Λάνγκφορντ να πανηγυρίζει έτσι και να μπαίνει πρώτος μέσα καταλαβαίνεις το μεγαλύτερο μυστικό τους. ΟΜΑΔΑ. Και βέβαια άρχισαν οι επιστροφές. Μέχρι την κιτρινόμαυρη Τετάρτη που έρχεται θα είναι όλοι εδώ. Σε ένα παιχνίδι πολύ δύσκολο. Και κρίσιμο. Τώρα η ΟΜΑΔΑ μπαίνει στην μεγάλη ευθεία για τους στόχους που απέμειναν μετά τον πρώτο που επετεύχθη. Θα δούμε ωραία πράγματα. 

Φυσικά στη μεγάλη ανατροπή βοήθησε και ο πανικός που λύγισε τον αντίπαλο στο τέλος όμως και αυτόν τον προκάλεσε η άρνηση της ΑΕΚ να λυγίσει. Ο Ζιάγκος και οι παίκτες έκαναν πολλά λάθη σε αυτά τα κρίσιμα τελευταία δευτερόλεπτα και για αυτό μάλλον ο προπονητής στο τέλος πήγε να τρελάνει όσους είδαν το παιχνίδι με τις δήθεν αινιγματικές δηλώσεις για την διαιτησία. Ανθρώπινο είναι να προσπαθείς να δικαιολογηθείς όταν τα έχεις κάνει μούσκεμα την ώρα που η μπάλα έκαιγε όμως έπρεπε να σκεφτεί πως απέναντι ήταν η ΑΕΚ και πως το παιχνίδι το έδειχνε η… τηλεόραση. Μόνο σε μία φάση οι διαιτητές του χάρισαν τέσσερις πόντους αφού αντί για μπρος πίσω που φάνηκε από τον… περιστερώνα το Ρέθυμνο πέτυχε τρίποντο και έβαλε και μια βολή από την τεχνική ποινή που χρεώθηκε λόγω αγανακτησης ο πάγκος της ΑΕΚ. Και βέβαια δεν έφταιγε κανείς που δεν έγινε φάουλ πριν το τρίποντο του Γιόνας που ακόμη κι αν έμπαιναν οι βολές η ΑΕΚ θα ήθελε άλλες δυο άμυνες και δύο κατοχές πράγμα που θα βάραινε ακόμη περισσότερο στην ψυχολογία, ούτε τον εμπόδισαν οι… διαιτητές να τραβήξει στον πάγκο στα τελευταία 14 δευτερόλεπτα τον χειρότερο εκτελεστή βολων του πρωταθλήματος στη μοναδική φάση του αγώνα που η ΑΕΚ έψαχνε σε ποιον να κάνει το απαραίτητο φάουλ. Η ΑΕΚ απλά το εκμεταλεύτηκε παίζοντας έτσι την άμυνα, με βοήθεια κάνοντας τον αυτονόητη επιλογή για τον συμπαίκτη του, ώστε να πάει η μπάλα στον Χάρις και να γίνει αμέσως φάουλ. Την συνέχεια την ξέρουμε. Μηδέν στις δύο, Τολιόπουλος και τέλος. Ας πρόσεχε ο Ζιάγκος. Και έπρεπε να είναι ο τελευταίος που θα πέρναγε προς τα έξω ότι η ΑΕΚ ευνοείται. Αυτά είναι για… Γιατράδες οχι για ανθρώπους που η ΑΕΚ καθόρισε την επαγγελματική τους ζωή.