Θυμάμαι μια ταινία που είχα δει δεκαετία 90, το ριμέικ του Γκοτζίλα. Ηταν μόλις είχα αρχίσει στη δημοσιογραφία και η σκηνή που μου είχε μείνει ήταν η σύσκεψη που γινόταν σε μια εφημερίδα. Ο αρχισυντάκτης ρώταγε και οι ρεπόρτερ έλεγαν τα σοβαρότερα θέματα της ημέρας προβληματισμένοι για το ότι δεν υπήρχε θέμα. Μια ληστεία, μια απόπειρα βιασμού, κάποιοι πυροβολισμοί που ακούστηκαν…. Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή πέρασε ο… Γκοτζίλα από το παράθυρο τους που ήταν κάπου στον… εικοστό όροφο…

 Ετσι και χθες. Το ΑΕΚ - Ολυμπιακός που είχε αρχίσει να αναλύεται χωρίς να έχει συγκινήσεις και ήρωες ισοπεδώθηκε από το τραγικό νέο του θανάτου του Κόμπι. Οπως και εκατομμύρια άλλα θέματα σε όλο τον πλανήτη. Το παγκόσμιο σοκ είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται πολλές φορές. Αυτή η τραγωδία είναι ο ορισμός. Ενα ανθρώπινο δράμα ενός από τους λίγους που ο λαός του πλανήτη, τα εκατομμύρια θαυμαστές ή ακόμη και haters θεωρούν αθάνατο.

 Δεν υπάρχουν πολλά να πεις. Ηδη έχουν γραφτεί και ειπωθεί εκατομμύρια λέξεις κι ακόμη είμαστε στη φάση του σοκ. Δεν έχω να προσθέσω κάτι εκτός από ένα. Υγεία και τύχη σε όλο τον κόσμο. ΤΥΧΗ. Η υγεία απο μόνη της δεν φτάνει. Ο Θεός να αναπάυσει τις 9 ψυχές.

 Μεγάλε Κόμπι μας ράγισες την καρδιά. Και αυτό που δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό είναι εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα όταν ένας άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι ακόμη κι αν δώσει την δική του ζωή δεν μπορεί να σώσει το παιδί του. Θεέ μου μην αφήνεις κανένα γονιό να το ζήσει αυτό. Στο μοιραίο ελικόπτερο το έζησαν τέσσερις, Θεέ μου. Ενας πατέρας, μία μητέρα, κι ένα ζευγάρι πατέρας - μητέρα. Φρίκη.

Να πάμε στα καθημερινά, που είναι τόσο υπέροχα επειδή τα ζούμε. Και μακάρι να τα ζούμε όσο περισσότερα χρόνια γίνεται. Και τα παιδιά μας πολλά πολλά περισσότερα. Να πάμε στο ντέρμπι. Το παιχνίδι που θα ξεχνιόταν σε χρόνο ρεκόρ αλλά θα μείνει πάντα στο μυαλό μας ως το ματς την ημέρα που σκοτώθηκε ο Κόμπι. Ηταν ένα παιχνίδι όπως το περίμενα με λίγο καλύτερο τον Ολυμπιακό στο σετ παιχνίδι και λίγο πιο ακίνδυνη επιθετικά από ότι περίμενα την ΑΕΚ. Οσοι ήλπιζαν σε… συντριβή του Ολυμπιακού επειδή η ΑΕΚ στη χειρότερη σεζόν από τότε που επέστρεψε έχει καταφέρει με σκληρή δουλειά του προπονητή που επιτέλους βρήκε να δείξει μια πολύ καλή εικόνα στα τρία προηγούμενα παιχνίδια σίγουρα θα αιφνιδιάστηκαν. Φυσιολογικό όπως κι εγώ που… αιφνιδιάστηκα από την πρωινή βροχή ενώ ο ουρανός είχε μαυρίσει καμιά ώρα…

 Φυσικά η ΑΕΚ στην Τούμπα έπαιξε καλύτερα παροτι έχασε από δύο τεράστια λάθη στην ίδια φάση, ένα διαιτητικό κι ένα του Σιμόες. Προφανώς δύο ήταν χθες οι διαφορές σε σχέση με τον αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός ήταν πιο υποψιασμένος και με μεγαλύτερο σεβασμό στην ΑΕΚ και ήταν και καλύτερη ομάδα από ότι ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Η ΑΕΚ από την πλευρά της είχε ένα κλικ λιγότερη αίσθηση αυτοπροστασίας από ότι στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και έτσι αιφνιδιάστηκε στην κόντρα του Ολυμπιακού που κατέληξε στην τρομερή επέμβαση του Μπάρκα και έχασε σχεδόν άμεσα τα ηνία του αγώνα που δεν τα ξαναπήρε ουσιαστικά ποτέ. 

Η ΑΕΚ πάντως δεν… κρύφτηκε σε ότι αφορά το επίπεδο της σε σχέση με τον Ολυμπιακό. Χρειάζεται πολύ δουλειά και σίγουρα και κάποιες προσθήκες για να τον φτάσει και να τον περάσει. Κι αν το κάνει θα είναι πρώτη. Το θετικό είναι πως επιτέλους έχει προπονητή. Επιβεβαιώθηκε και χθες με τις δυσκολότερες συνθήκες. Οσο κι αν μας στεναχωρεί χθες η ΑΕΚ κατάφερε να μασκαρέψει όσο το δυνατόν περισσότερο τις αδυναμίες της και να μην χάσει για πέμπτο συνεχόμενο εντός έδρας ματς πρωταθλήματος επειδή ο Καρέρα είχε προετοιμάσει όπως έπρεπε το παιχνίδι και την επιλογή που δεν του βγήκε δεν…ντράπηκε να την αλλάξει στο 30. Εχω ξαναγράψει ότι ένα από τα πολλά που μου αρέσουν στον Καρέρα είναι ότι δεν φοβάται την ευθύνη της απόφασης. Χθες έδειξε πως δεν φοβάται ότι θα πουν ότι δεν κατέβασε σωστά την ομάδα. Το “είπε” ο… ίδιος και το άλλαξε. 

Η ΑΕΚ χθες με γέμισε ελπίδες ότι θα συνεχίσει να προοδεύει και στο τελείωμα της σεζόν θα είναι πολύ καλύτερη. Κι αυτό επειδή έχει προπονητή στον πάγκο και παίκτες με διάθεση να εκτελέσουν εντολές και να αγωνιστούν. Δύο παραδείγματα από χθες. Σε τόσα στημένα (κόρνερ - φάουλ) που εκτέλεσε ο Ολυμπιακός δεν πήρε καμία πρώτη κεφαλιά και η ΑΕΚ καθάρισε όλες τις φάσεις. Ακόμη και στο δοκάρι του Γκιγιέρμε ο Βράνιες πήρε την κεφαλιά κι αν ο Μπακάκης είχε κινηθεί σωστά μαζί με τον Γκιγιέρμε πιθανότατα θα είχε πάρει αυτός την δεύτερη μπάλα και θα είχε διώξει. Εκεί η ΑΕΚ ήταν τυχερή. Ολες τις άλλες στημένες φάσεις τις καθάρισε αν και υστερούσε σε κορμιά μέσα στην περιοχή χωρίς να απειληθεί καν. Με μαν του μάν αλλά και ελεύθερο παίκτη που έκανε επίθεση στην… μπάλα και με πολύ καλό διάβασμα και προετοιμασία για το που θα πήγαινε η μπάλα κάθε φορά. Και όχι μόνο αυτό. Απέναντι στην καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος η ΑΕΚ έκανε τις δύο μεγάλες ευκαιρίες της από στημένες φάσεις. Από δυο καταπληκτικές εκτελέσεις του Μάνταλου που έβγαλε Λιβάγια και Βράνιες μπροστά στο τέρμα. Αν στη θέση του Λιβάγια έβγαινε εκεί ο Ολιβέιρα πιστεύω θα είχε γίνει το 1-0 όμως σίγουρα κι ο Λιβάγια μπορούσε να τελειώσει πολύ καλύτερα τη φάση. 

Παρεμπιπτόντως σε παιχνιδια με τη μορφη του χθεσινού πάντα τα σέντερ φορ είναι τα θύματα. Χθες τα δύο σέντερ φορ Ελ Αραμπι και Ολιβέιρα (σε 60 λεπτά συμμετοχή) είχαν συνολικά μία τελική. Το σουτάκι του Ελ Αραμπί που πήγε στα χέρια του Μπάρκα. Ο Ολιβέιρα δεν πήρε χθες μια πάσα, μια κάθετη, μια σέντρα. Το ίδιο κι ο παίκτης του Ολυμπιακού εκτός από αυτή την κεφαλιά πάσα που δεν πρόλαβε στο πρώτο ημίχρονο. Το να λέμε ότι ο Ολιβέιρα σκέφτονταν τη Γουλβς ή ακόμη χειρότερα ότι δεν έπαιζε επίτηδες για να στείλει μήνυμα στην ΑΕΚ να τον πουλησει όσο όσο είναι αστείο αλλα κυρίως επικίνδυνο. Ο Ολιβέιρα δεν έχει δώσει δικαίωμα μέχρι τώρα και παρά τους τραυματισμούς που του στέρησαν πολλές συμμετοχές έχει ήδη 10 γκολ και 6 ασίστ σε 21 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και όχι όλες 90λεπτες, έχει φέρει ήδη πρόταση 4.5 εκατ και υπάρχει μια βεβαιότητα ότι το αργότερο μέχρι το καλοκαίρι θα βρεθεί ομάδα που θα δώσει τα 6,5 της ρήτρας και θα τον πάρει. Το να τον κρίνουμε σε ένα παιχνίδι όπως το χθεσινό και μάλιστα να τον βγάλουμε ότι υστέρησε επίτηδες δεν το χωράει το μυαλό. Ας μπει επιτέλους ένα φρένο στο αυτομαστίγωμα και στην ανθρωποφαγία. Αν έλεγε κάποιος ότι ο Ελ Αραμπί χθες δεν πρόλαβε τη μπάλα ή δεν είχε τελική επειδή δεν τον άφησαν να πάει στα… πετροδόλαρα θα γέλαγαν όλοι. Στην ΑΕΚ κάνουμε σοβαρή συζήτηση για το αν ο Ολιβέιρα υστέρησε επίτηδες σε ένα ντέρμπι που μπήκε αλλαγή όπως όπως στο 30 και η ΑΕΚ είχε κακά τα ψέμματα δεύτερο ρόλο σε όλη σχεδόν την διάρκεια του. Και παράλληλα όλοι να  συμφωνούν ότι η ΑΕΚ μετά την είσοδο του στη θέση του Σιμάνσκι ισορόπησε αρκετά το παιχνίδι. Δηλαδή η αλλαγή βοήθησε την ομάδα αλλά έπαιζε με… 10 επειδή αυτός που μπήκε είχε επίτηδες μειωμένη απόδοση ή το μυαλό του ήταν στους… Λυκους! Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο. Εκτός αν ο Σιμάνσκι είναι τόσο κακός παίκτης που η ΑΕΚ έπαιξε καλύτερα όταν βγήκε κι ας έμεινε με 10… Είναι για γέλια αλλά και για κλάματα. 

Και να επιστρέψω στο δεύτερο από χθες. Η αγωνιστική πειθαρχία του Βέρντε αλλά και του Λιβάγια από το 30 και μετά όταν βρέθηκε στα άκρα. Τα πλάγια μπακ του Ολυμπιακού και ιδίως ο Τσιμίκας έχουν συμμετοχή φέτος σχεδόν σε όλες τις επιθετικές προσπάθειες του Ολυμπιακού με πολλές ασίστ αλλά και κρίσιμη συμμετοχή με ενδιάμεσες πάσες σε γκολ και ευκαιρίες. Χθες κυρίως ο Τσιμίκας που είναι το μπακ που βγαίνει περισσότερο μπροστά δεν υπήρχε πουθενά στη δημιουργία. Το πολύ να έβγαλε μία - δύο σέντρες ακίνδυνες σέντρες υπό τις χειρότερες προϋποθέσεις. Ο Βέρντε θυσιάστηκε για την ομάδα χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο την προσήλωση του. Να μην συγκρίνω περιπτώσεις σε παιχνίδια του πρώτου γύρου γιατί θα είναι χτύπημα κάτω από τη μέση. Και ένα κερασάκι. Ο σοβαρός Βράνιες δεν βλέπει κανέναν στο Ελληνικό τουλάχιστον πρωτάθλημα. Δεν… προέκυψε τυχαία. Ο Καρέρα τον έκανε. Αυτά…

Τώρα την Πέμπτη περιμένουμε νίκη της ΑΕΚ με μηδέν παθητικό όπως έχει στα 4 από τα 8 παιχνίδια που έχει δώσει με τον Καρέρα. Μια ΑΕΚ που στον πρώτο γύρο με λιγότερες ομάδες στην κατηγορία άρα λιγότερα ματς είχε φάει πέντε περισσότερα γκολ από την χρονιά του πρωταθλήματος αλλά και δύο μόλις λιγότερα από πέρυσι που έμεινε εκτός τίτλου από Νοέμβριο. Από όλη τη σεζόν ε, όχι από τον πρώτο γύρο των προηγούμενων. 

Ενα τελευταίο για χθες. Ο Μανταλος μου άρεσε, θεωρώ πως αυτός ο ρόλος του πάει. Οτι καλό έγινε χθες ξεκίνησε από αυτόν και δεν ήταν εύκολο. Ηταν πολύ δύσκολο και ήθελε ποδοσφαρική ευφυία που την έχει. Ποτέ δεν είναι αργά όμως να γίνει καλύτερος. Εχει το χάρισμα. Στην υποστήριξη του έχει υστερήσει λίγο. Ας δει την φάση της ευκαιρίας του Ουμπιακού στο 3. Ξεκινούν κούρσα μαζί με τον Μπουχαλάκη. Τα δίνει όλα ακολουθόντας τον παίκτη τον Ολυμπιακού. Την ώρα που σουτάρει ο Μπουχαλάκης ο Πέτρος είναι 10 μέτρα πίσω. Ας προσπαθησει την επόμενη φορά να είναι 3. Δεν έχει την αθλητική υποδομή του Μπουχαλάκη αλλά μπορεί να βελτιώσει πολύ τη δική του. Και επειδή σε τεχνική και ποδοσφαρική ευφυία είναι σπουδαίος να εκτοξευτεί. Οι τραυματισμοί δεν τον εμποδίζουν. Αντίθετα επειδή είχε τραυατισμούς θα έπρεπε να έχει δουλέψει πρισσότερο στο κομμάτι της αθλητικότητας. Να πω ένα παράδειγμα από άλλο άθλημα. Ο Λάνγκφορντ είναι 36 χρονών. Ιατρικά είναι νοκ άουτ λόγω θλάσης μέχει 20-25 Φεβουραρίου. Ο ίδιος την ημέρα της διάγνωσης είπε ότι θα παίξει στον τελικό που είναι στις 16 Φεβρουαρίου. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει. Ξέρω ότι κάνει 4 φορές(!) θεραπεία τη μέρα. Δύο με την ομάδα και δύο μόνος του πληρώνοντας από την τσέπη του. Επίσης με την ευκαιρία να πω ότι από το Νοέμβριο έχει κλείσει συμφωνία με προσωπικό γυμναστή τον οποίο επίσης πληρώνει από την τσέπη του και κάνει σχεδόν κάθε μέρα έξτρα προπόνηση με δικό του πρόγραμμα μόνο για αθλητικότητα και φυσική κατάσταση. Κι όλα αυτά με ένα συμβόλαιο που είναι περίπου στο ένα πέμπτο των συμβολαίων που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Επειδή θέλει στα 36 του να είναι ηγέτης και να παίζει 35 λεπτά. Γίνεται. Αν είσαι έτοιμος να το κάνεις. Δεν το λέω για τον Πέτρο αλλά για όλους. Απλά ο Μάνταλος αν συνειδητοποιήσει πόσο σπουδαίος είναι θα κάνει πλάκα. Ποτέ δεν είναι αργά. 

Να κλείσω με μια όμορφη δήλωση από χθες. Τη μόνη χαρά της χθεσινής μέρας. Υγεία και τύχη να έχουμε αδέρφια:  "Είμαι πολύ χαρούμενη. Όλοι μου έχουν φερθεί με τον καλύτερο τρόπο. Η ελπίδα δεν πεθαίνει. Υπάρχουν άνθρωποι και αυτό είναι το σημαντικότερο. Με χαιρέτησαν όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ, αλλά και γενικότερα όλοι οι άνθρωποι της ομάδας. Μίλησα με τη Μυρτώ. Είμαστε και οι δύο πολύ χαρούμενες".     Tόνια, φίλαθλος Ολυμπιακού, δικός μας άνθρωπος