Πόσο όμορφα ήταν αυτά τα πρωινά. Ένας από τους πιο όμορφους οπαδικούς προορισμούς. Το Ιβανώφειο. Δεν ξέρω αν θα υπάρξει καμία έκπληξη όπως το 2014 αλλά σε κάθε περίπτωση είναι κρίμα αν δεν είναι οπαδοί της ΑΕΚ στο συγκεκριμένο αγαπημένο γήπεδο. Πολύ χάρηκα που επέστρεψε ο Ηρακλής, λείπουν αυτές οι ομάδες από την μεγαλύτερη κατηγορία, όση αντιπαλότητα κι αν υπάρχει. Μια ομάδα ταλαιπωρημένη σε όλα τα σπορ έχοντας καταστραφεί από τις χειρότερες διοικήσεις που παλεύει να ζήσει σε μια πόλη που οι νταβατζήδες της προσπαθούν να εξαφανίσουν όλους τους άλλους κι ας εμφανίστηκαν πολλά χρόνια μετά από αυτούς εκεί, σε αθλητικό πάντα επίπεδο. Μένει ζωντανή χάρη κυρίως στον κόσμο της με τον οποίο δίναμε ωραίες μάχες σε αυτό το αγαπημένο κλειστό. Τότε στην αρχή της αναγέννησης του 1996 με τον Ιωαννίδη, ήταν ένα από τα μεγάλα διπλά στην αρχή της χρονιάς με μια ομάδα που πήγαινε για πρωτάθλημα τα προηγούμενα χρόνια. Αρκετή ώρα μετά το ματς είχαν σβήσει τα φώτα θυμάμαι και τραγουδάγαμε το τραγουδάκι των προσκόπων: ΑΕΚ ΟΛΕ ΟΛΕ, ΑΕΚ ολε ολε, ΑΕΚ ολε ολε ολε, ΑΕΚάρα έαε ε… Όλοι ρε!  Φφφφφ. Ξαναβγήκε η ομάδα, ντυμένη πια για το ταξιδι, να μας χαιρετήσει. Όμορφα χρόνια. θα περιμένω με αγωνία το απόγευμα. Η ομάδα έχει βρει τα πατήματα της και για μια ακόμη φορά φαίνεται να δικαιώνονται οι ψύχραιμοι. Βέβαια έχουμε ακόμη δρόμο. Όμως ένα πράγμα αν έχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια ο Παπαθεοδώρου είναι ότι όλες οι ομάδες του, ακόμη και η… Αστάνα, συνεχίζουν και τελειώνουν πάντα καλύτερα από ότι ξεκινούν. Συμβαίνει αυτό όταν ο προπονητής δεν κάνει διαχείριση αλλά παρέμβαση. Και όσοι ανησυχούν τι θα γίνει αν δεν βάλει τόσους πολλούς ο Λάνγκφορντ η απάντηση είναι πως θα γίνει ότι στην Πάνορμο. Προχωραμε. Έχουμε δρόμο ακόμη. Και τον Φλεβάρη που θα κριθεί το κύπελλο, θα είναι ωραία…

Η Εθνική μας έκανε άλλη μια νίκη. Ήμουν στο αεροδρόμιο και στον αέρα όταν έπαιζε, όμως πρωί πρωί έβαλα να δω το παιχνίδι στο replay tv. Αυτό νομίζω είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Φαν Τσιπ σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα. Με την ομάδα αποκλεισμένη, με αποτελέσματα ντροπής και εμφανίσεις να μασάς και να φτύνεις που έλεγε ο συγχωρεμένος, σε δύο παιχνίδια άλλαξε τόσο πολύ η κατάσταση που πλέον υπάρχει ανυπομονησία να την δεις έστω και σε παντελλως αδιάφορο παιχνίδι. Γιατί αρέσει αυτό που βλέπεις. Χημεία. Χαρακτήρων και χαρακτηριστικών. Επιθετικότητα. Κέφι. Χωρίς να έχει μέσα τους θεωρητικά καλύτερους Έλληνες παίκτες. Έχει όμως τους κατάλληλους. Και πάνω από όλα ο προπονητής δείχνει να έχει το μεγαλύτερο προσόν. Αυτό που οδήγησε τον Ρεχάγκελ αλλά και τον Φερνάντο σε θριάμβους. Δεν ασχολείται… μαζί μας. Με το ποιοι πιστεύουμε ότι πρέπει να παίζουν, με το αν θα παίζουν περισσότεροι παίκτες της ΑΕΚ, του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟΚ, με το αν θα έχει στην εντεκάδα παίκτες που δεν τους… ξέρουμε. Μεγάλο μυστικό επιτυχίας και σίγουρο για όποιον έχει την προσωπικότητα να το κάνει. Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο. Παρεμπιπτόντως η Εθνική μπορεί να γίνει οδηγός και για την… ΑΕΚ. Μπορεί να έχει απομακρυνθεί ο βασικός στόχος όμως πάντα μια ομάδα μπορεί να κάνει τον κόσμο να ανυπομονεί να την δει. Αρκεί να βλέπει κάτι φρέσκο με προοπτική. Με χημεία. Χαρακτήρων και χαρακτηριστικών. Επιθετικότητα. Κέφι. Και επικεφαλή έναν άνθρωπο που να έχει ένα πλάνο που να δείχνει ότι μπορεί να φέρει αποτέλεσμα και να το υποστηρίζει ακόμη και με κόστος. Και βέβαια με την ομάδα πάνω από ΟΛΟΥΣ. Όλοι είναι Νάνοι μπροστά στην ΑΕΚ. Κι όταν θα έχουν γεράσει η ομάδα ακόμη θα υπάρχει κι αν αξίζουν σαν παίκτες και σαν άνθρωποι, μόνο τότε θα τους θυμάται. Τόλμη χρειάζεται. Και οι σωστοί άνθρωποι...