
Βράδυ Τετάρτης στο αεροδρόμιο την ώρα του μεγάλου ημιτελικού. Δεν υπάρχει καλύτερη συγκυρία για να ξεκινήσει η σχέση μας με τον “Τούκου” Περέιρα. Ο προηγούμενος για τον οποίο είχα πάει στο αεροδρόμιο ήταν ο Αραούχο αλλά ήταν εκεί γύρω και κάτι… χιλιάδες ακόμη. Χθες ήμασταν 3-4 άτομα. Φυσιολογικό. Δεν είχε οργανωθεί κάποια υποδοχή, δεν ήταν τελευταία μέρα των μεταγραφών, δεν ήταν ο Σέρχιο. Σε συνδυασμό με τις άλλες μεταγραφές που έγιναν σχεδόν αμέσως μετά τον “Τούκου” αλλά και τα μεγάλα ονόματα που αποκαλύφθηκε ότι προσπαθεί να πείσει η ΑΕΚ να φορέσουν την φανέλα με το Δικέφαλο έκαναν την μεταγραφή του Περέιρα να περάσει σαν κάτι συνηθισμένο. Σαν να πήρε η ομάδα με τον πιο απλό τρόπο έναν συνηθισμένο παίκτη. Ο “Τούκου” μόνο συνηθισμένος παίκτης δεν είναι. Είναι ηγέτης, προσωπικότητα και πριν ακόμη ακουμπήσει την μπάλα με κιτρινόμαυρη φανέλα ανεβάζει το επίπεδο της ομάδας. Μπορεί να παίξει πίσω από τον φορ όμως ανάλογα με το πως θα διαμορφωθεί το ρόστερ και οι ανάγκες της ομάδας είναι σίγουρο πως μπορεί να πάει και στα πλάγια ακόμη και οκτάρι. Όπου κι αν παίζει όμως είναι παίκτης διαφοράς. Διψασμένος και έτοιμος να τα δώσει όλα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της μεγάλης καριέρας του. Το απέδειξε επιλέγοντας την ΑΕΚ και τον Ματίας και όχι μια άνετη και πλουσιοπάροχη επιλογή συνταξιοδότησης. Vamos Argentina, Vamos Tucuman!
Το μεσημέρι της Πέμπτης έφτασε στην Αθήνα και ο Κοϊτά. Κι αυτός χωρίς λαϊκή υποδοχή. Είναι όμως παίκτης… αεροδρομίου. Η ΑΕΚ πήρε έναν ποδοσφαιριστή που διέπρεψε στο πρωτάθλημα Βελγίου, σε μία από τις μεγαλύτερες δεξαμενές παικτών για τις μεγάλες Ευρωπαϊκές ομάδες. Ένας παίκτης από αυτούς που συνήθως πάνε στις μεγάλες ομάδες του Βελγίου ή κατευθείαν σε ένα από τα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα μετά από τέτοια σεζόν ήρθε στην ΑΕΚ. Με τα χαρακτηριστικά ακριβώς που χρειάζεται η ομάδα στη θέση του αριστερού ακραίου επιθετικού με τον τρόπο που παίζει η ΑΕΚ. Και που μπορεί να παίξει ακόμη και στην κορυφή σε δίδυμο σε ένα ρόμβο σαν του Αντσελότι στη Ρεάλ Μαδρίτης όπου δεν υπάρχει ο κλασικός φορ. Αλλά και αριστερό μπακ σε όλη την πλευρά σε 3-4-3 ή 3-5-2 όπως έπαιζε στο Βέλγιο τις δύο προηγούμενες σεζόν από την εκπληκτική σεζόν που έκανε πέρυσι. Για πέντε χρόνια κι αυτός όπως ο Θωμάς Στρακόσα.
Από εκεί λοιπόν που υπήρχε καταστροφολογία και πρόωρα κλάματα χωρίς κανένα λόγο ήδη κάποιοι έχουν μετανιώσει που δεν ανανέωσαν τα εισιτήρια διαρκείας και ψάχνουν τώρα απεγνωσμένα για καινούργια. Αυτό είναι νορμάλ. Δεν είναι όμως φυσιολογικό από εκεί που υπήρχε φόβος πως δεν είναι σίγουρη η θέση στο πρώτο γκρουπ των πλέι οφ να περάσουμε στην παράνοια. Φέρε ότι υπάρχει και ψάξτε για τον δεύτερο. Θεωρώ ίδια την υπερβολή και επιπλέον πάντα είχα κακό προαίσθημα όταν Ιούλιο μήνα με μόνο στοιχείο τις μεταγραφές υπήρχε σιγουριά πως η ομάδα θα σαρώσει την ερχόμενη σεζόν. Δεν με ανησυχεί το να ανεβαίνει ψηλά ο πήχης. Πάντα είναι ψηλά και από το 2022 ακόμη ψηλότερα. Όμως ποτέ δεν είναι το κύριο συστατικό της επιτυχίας στο ποδόσφαιρο μόνο οι μεγάλες μεταγραφές. Θα επαναλάβω αυτό που έγραψα όταν άλλαξε η ιδιοκτησία. Είναι δεδομένο πως η ΑΕΚ θα κάνει πολύ καλές μεταγραφές. Το σημαντικό όμως είναι να είναι η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος όπως ήταν τα δύο προηγούμενα χρόνια ανεξάρτητα από το που πήγαν οι τίτλοι…
Το να είναι λοιπόν η ΑΕΚ η καλύτερη ομάδα δεν το εξασφαλίζουν μόνο οι μεταγραφές. Το εξασφαλίζει η χημεία μεταξύ των παικτών, οι ξεκάθαροι ρόλοι, το ξεκάθαρο πλάνο, η διάθεση θυσίας του ενός για τον άλλο και όλων για την ομάδα, η αυτοπεποίθηση χωρίς αλαζονεία και βέβαια η υπευθυνότητα. Το τελευταίο δυστυχώς έλειψε πέρυσι σε αρκετά παιχνίδια και στοίχισε τον τίτλο. Φυσικά η ομάδα πρέπει να έχει ποιοτικούς παίκτες για να μπορέσει να έχει όλα αυτά. Ήδη υπάρχει σημαντική αναβάθμιση και έπεται συνέχεια. Όμως μην μας πιάνει τρέλα και κυρίως μην ξεχνάμε πως χάθηκε το περυσινό πρωτάθλημα. Κάποιοι έλεγαν πως ήταν το πιο εύκολο πρωτάθλημα. Δεν μπορεί λοιπόν μια ομάδα τόσο ανώτερη ώστε να λέμε ότι έχασε το πιο εύκολο πρωτάθλημα να πρέπει να διαλυθεί πλήρως και να φτιαχτεί από την αρχή.Να είμαστε ψύχραιμοι κι αν δεν έρθει και κάποιος από όλους αυτούς που ασχολούμαστε τις τελευταίες μέρες δεν είναι ανάγκη να πέσουμε και σε μελαγχολία. Ένα είναι το δεδομένο. Η πολύ καλή ομάδα της ΑΕΚ είναι ήδη καλύτερη και θα ενισχυθεί επαρκέστατα όπου χρειάζεται.
Μέχρι τώρα έχει φύγει ο Πόνσε που είναι παικταράς αλλά όχι παίκτης κορμού και μάλλον δεν ταίριαζε 100% στον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΚ ή για να το πω διαφορετικά ανάγκαζε την ΑΕΚ να αλλάξει ελαφρώς τον τρόπο παιχνιδιού της. Στη θέση του πρέπει να έρθει ένας παίκτης πιο κοντά σε αυτό που είναι ο Γκαρσία και αν πουληθεί ο Γκαρσία να έρθουν δύο που να μπορούν να υποστηρίξουν αυτό το παιχνίδι. Από εκεί και πέρα έγινε ολική αλλαγή και αναβάθμιση στους τερματοφύλακες, ο Κοιτά ουσιαστικά παίρνει τη θέση του Πισάρο αριστερά ανεξάρτητα αν μείνει ή φύγει ο Μεξικάνος και ο Περέιρα με τα υπάρχοντα δεδομένα παίρνει τη θέση του Αραουχο αλλά όταν ολοκληρωθεί το ρόστερ μπορεί να τον δούμε αλλού. Η ομάδα έχει ήδη δύο παίκτες σε κάθε θέση πλην δεξιού μπακ όπως είπε ο Ματίας οπότε πρέπει οπωσδήποτε όσο το δυνατόν συντομότερα να έρθει ο παίκτης εκεί. Και σίγουρα αριστερό μπακ και σέντερ φορ. Ο Λαμέλα δεν παίζει σε καμία από αυτές τις τρεις θέσεις, όμως είναι δεδομένο πως είναι ένας παίκτης που θα εκτοξεύσει την μεσοεπιθετική ποιότητα, ότι τον θέλει πολύ ο Ματίας και έχει ασχοληθεί προσωπικά και βέβαια δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το αγωνιστικό σχέδιο που έχει στο μυαλό του ο προπονητής. Όταν μπορείς να πάρεις τον Λαμέλα, απλά τον παίρνεις. Από εκεί και πέρα πρέπει να ολοκληρωθεί το ρόστερ για να δούμε και την διάταξη και τους ρόλους του κάθε παίκτη. Προσωπικά δεν θα ήθελα να διαλυθεί ο κορμός της ομάδας και κορμο θεωρώ παίκτες με σημαντική συνεισφορά στην ανωτερότητα της ΑΕΚ τα δύο τελευταία χρόνια όπως π.χ ο Ελίασον, ο Τσούμπερ, ο Γκάτσι ανεξάρτητα από το αν θα ξεκινούν βασικοί. Η ΑΕΚ είναι μια πολύ καλή ομάδα που πρέπει να γίνει καλύτερη και να παραμείνει ανώτερη από τους αντιπάλους της διορθώνοντας τα λάθη που της στοίχισαν. Και δεν είχαν να κάνουν με την ποιότητα του ρόστερ της που συνολικά ήταν το καλύτερο του πρωταθλήματος. Ηδη με τις προσθήκες και τις αλλαγές που έχουν γίνει δείχνει πως μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερο. Που είναι πάντα ο εχθρός του καλού. Ούτε καν με τις πολλές απουσίες που την χτύπησαν…