
Πέρασε κι η Τσικνοπέμπτη με άρωμα… Ευρώπης, έφτασε Παρασκευή και θα περάσουν πρώτα ο Θεός οι μέρες για να πάμε την Κυριακή στην πόλη της… τσίκνας. Αρχίζουν τα πλέι οφ, το καλύτερο κομμάτι της σεζόν εδώ και… ένα χρόνο. Πάντα τέτοιες μέρες δεν ξεχνώ πως η καλύτερη στιγμή το 2021 και το 2022, όχι πολύ μακριά ε, ήταν η τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ. Επειδή τελείωνε το μαρτύριο. Φέτος όπως και να τελειώσει η σεζόν μαρτύριο δεν θα είναι. Κι ας έχω ζήσει από μέσα και το Αγρίνιο, και τις Σέρρες και το Χαριλάου δυο φορές και φυσικά την Κηφισιά…
Το πολύ πολύ να κλαίμε για ένα πρωτάθλημα που χάθηκε σε παιχνίδια που 100 φορές να ξαναγίνουν η ΑΕΚ θα τα κέρδιζε και τις 100 αν οι δύο ομάδες είχαν την ίδια απόδοση. Η πίκρα θα είναι τεράστια αλλά δεν θα είναι μαρτύριο. Γιατί η ΑΕΚ δεν θα τερματίσει στο μηδέν όπως εκείνες τις δύο σεζόν και δεν θα ξεκινάει από το μηδέν όπως την πρώτη μέρα που ο Ματίας πέρασε την πύλη των Σπατων. Η ΑΕΚ είναι αυτή την στιγμή η πρώτη δύναμη στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε όλα τα επίπεδα. Και έτσι θα είναι στο τέλος της σεζόν και στην αρχή της επόμενης.
Αυτό που γράφω δεν σημαίνει τίποτα. Δεν προκαταβάλει για κάτι αρνητικό. Κάθε άλλο. Πιστεύω πως η ΑΕΚ ήταν και παραμένει το φαβορί για το πρωτάθλημα. Έχει τον καλύτερο προπονητή, τους καλύτερους παίκτες, το πιο βαθύ ρόστερ, τον καλύτερο πρόεδρο και βέβαια το καλύτερο γήπεδο. Όλα αυτά εξασφαλίζουν το παρόν και το μέλλον όμως δεν εξασφαλίζουν τίτλους. Για να κερδίσεις τον τίτλο πρέπει να νικάς όταν είσαι καλύτερος και να νικάς καμιά φορά κι όταν είσαι ισοδύναμος. Η ΑΕΚ στην κανονική περίοδο δεν νίκησε σε πέντε ματς που βάσει εικόνας αλλά και αριθμών ήταν καλύτερη. Η ΑΕΚ μοιάζει κάποιες φορές σαν κυβέρνηση που δεν έχει… αντιπολίτευση και κάνει κάποια απερίσκεπτα πράγματα. Όλοι φανερά ή από μέσα τους παραδέχονται ότι η ΑΕΚ στα καλύτερα της είναι καλύτερη όσο καλά κι αν παίζει ο οποιοσδήποτε αντίπαλος στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός άρχισε να θυμίζει ομάδα όμως όπως είδαμε χθες δεν γίνονται θαύματα σε ένα μήνα, ο ΠΑΟΚ δείχνει αντοχή μετά την προσγείωση των ντέρμπι και ο Παναθηναϊκός δεν ξέρεις πως θα είναι το επόμενο λεπτό… Κανείς όμως δεν είναι καλύτερος από την ομάδα του Αλμέιδα. Αυτό που εύχομαι και πρέπει είναι να γυαλίζει το μάτι. Των δικών μας παιδιών. Σε όλα τα ματς. Εντός και εκτός. Και μια και είπαμε εντός η Φιλαδέλφεια μπορεί να κρίνει σχεδόν τα πάντα. Πρέπει να μιλήσει. Με πέντε νίκες. Πέρυσι η ΑΕΚ πήρε πρωτάθλημα με τρεις. Αν κάνει πέντε πολύ δύσκολα μπορεί να το χάσει και φέτος.
Η σειρά των αγώνων μοιάζει καλύτερη από πέρυσι όμως πάλι μετά και την αναβολή που ζήτησε και πήρε η Εθνική Ελλάδος η ΑΕΚ έχει τα δυσκολότερα μαζεμένα παιχνίδια. Δυο τριάδες φωτιά. Βέβαια αν… προκριθούν ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός ή έστω ο ένας από τους δύο πάλι αλλαγές θα έχουμε. Ας περιμένουμε λοιπόν να… ενωθούν οι τελείες και βλέπουμε.
Αν και μετά τα χθεσινά μάλλον δεν θα έχουμε άλλες αναβολές. Ότι κι αν γίνει όμως ένα πράγμα είναι το σημαντικότερο από όλα. Να επαναλάβει η ΑΕΚ τα περυσινά πλέι οφ. Όλα τα άλλα θα γίνουν. Επίσης η σειρά των αγώνων δίνει δύο σενάρια. Το ένα είναι αν πάνε καλά τα πράγματα και η ΑΕΚ κάνει τις εντός έδρας νίκες με όλους να μπορεί να ψάχνει λίγα πράγματα στα ματς της 8ης και 9ης αγωνιστικής σε Τούμπα και Καραϊσκάκη αντίστοιχα. Κι αν κάτι δεν πάει καλά θα μπορεί να έχει δικαίωμα να κυνηγήσει την ανατροπή στα πιο δύσκολα, μαζί με τη Λεωφόρο, παιχνίδια της σειράς. Πέρυσι έκανε δύο διπλά σε αυτά τα δύο γήπεδα στα πλέι οφ κι αυτά ουσιαστικά της έδωσαν τον τίτλο. Αν χρειαστεί, που μακάρι να έχει τελειώσει νωρίτερα, σίγουρα μπορεί να τα κάνει και φέτος. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Όμως τι ήταν ποτέ εύκολο για αυτή την ομάδα.
Μέχρι τότε όμως έχουμε καιρό. Προέχει το διπλό στη Λαμία. Χωρίς… Καρλίτος. Ο Αλμέιδα και οι παίκτες της ΑΕΚ πρέπει να κάνουν αυτά που ξέρουν. Εμείς το μόνο που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε είναι να πιστεύουμε σε αυτούς. Επειδή το αξίζουν. Και μην ξεχνάμε αυτό που είχε πει ο… serial πρωταθλητής Μάικλ Τζόρνταν: "Το ταλέντο κερδίζει παιχνίδια, αλλά η ομαδική δουλειά και η ευφυΐα κερδίζουν πρωταθλήματα…"