Τα οφέλη του… αποκλεισμού από τον Άρη άρχισαν ήδη. Το χιούμορ είναι πάντα η ευγένεια της απελπισίας… Επανήλθαν οι ανοικτές προπονήσεις αφού για πρώτη εβδομάδα μετά από μήνες αλλά και τις περισσότερες από εδώ και στο εξής δεν υπάρχει δεύτερος αγώνας μέσα στην εβδομάδα. Και έτσι μετά από καιρό είχαμε το προνόμιο να μιλήσουμε σχεδόν δυο ώρες με τον Ματίας Αλμέιδα. Προσωπικά το βλέπω ως προνόμιο και πιστεύω το ίδιο ισχύει για όλους. Από εκείνη την πρώτη γνωριμία και για… πάντα βλέποντας και ακούγοντας τον Ματίας Αλμέιδα να μιλάει για το ποδόσφαιρο και την δική του ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα ένα πράγμα συμβαίνει πάντα. Φεύγεις αισιόδοξος και σίγουρος για το μέλλον. Και πάντα, μέχρι τώρα, δικαιώνεσαι για αυτό.
Μπορεί η πλειοψηφία να καιγόταν για να ακούσει αν η ΑΕΚ θα κάνει ή δεν θα κάνει τελικά μεταγραφή μέχρι 31 Ιανουαρίου, τελικά θα περιμένουμε μέχρι… 31 Ιανουαρίου, όμως σίγουρα τα πολύ σημαντικά είναι άλλα και όχι αν η ΑΕΚ θα έχει έναν περισσότερο παίκτη στη μάχη που θα δώσει μέχρι τελευταία αγωνιστική για το πρωτάθλημα. Το σημαντικότερο είναι πως παρότι ένας στόχος που θα μπορούσε να μπει σε βάθος τριετίας το καλοκαίρι του 2022 έγινε πραγματικότητα σε λιγότερο από ένα χρόνο με την κατάκτηση του Νταμπλ υπάρχει όραμα για το μέλλον και ξεκάθαροι στόχοι που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τίτλους. Άλλωστε οι τίτλοι έρχονται ως φυσιολογική εξέλιξη όταν φτιάχνεις ομάδα. Μιλάμε για κανονικά πρωταθλήματα. Το έχει δείξει η ιστορία και στην ΑΕΚ συμβαίνει σχεδόν πάντα κοιτώντας και στο παρελθόν με κάποιες εξαιρέσεις να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Είχα γράψει στις 2 Σεπτεμβρίου μετά τον αποκλεισμό από την Αντβέρπ και την… εύκολη κλήρωση του Εuropa League, σε συνέχεια μια αναφοράς στην άποψη μου πως από τότε που το πρωτάθλημα έγινε καθαρό όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου, με λάθη κατά όλων και χωρίς κεντρική διαιτητική διαχείριση, την διαφορά την κάνουν οι προπονητές. Χιμένεθ, Λουτσέσκου, Μάρτινς, Γιοβάνοβιτς. Και επιτέλους Αλμέιδα. Με μια μεγάλη διαφορά που ακολουθεί από εκείνο το κείμενο: “ΜΟΝΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ που παρέλαβε μια ομάδα υπό διάλυση, πέμπτη και εκτός Ευρώπης, με όλους σχεδόν τους παίκτες που βρήκε να μην πιστεύουν ούτε οι ίδιοι στους εαυτούς τους και δεν χρειάστηκε τον ένα χρόνο που χρειάστηκαν όλοι οι άλλοι για να φτιάξουν ομάδα ήταν ο Ματίας Αλμέιδα. Πήρε ΝΤΑΜΠΛ με την πρώτη φτιάχνοντας μια ομάδα που όλοι, φανερά ή… κρυφά, παραδέχτηκαν πως ήταν η καλύτερη. Το φυσιολογικό, όπως είπαμε πιο πάνω, ήταν η προηγούμενη σεζόν να ήταν της ανάκαμψης και της ανοικοδόμησης, με κάποιο κύπελλο, αν βοηθούσε, που δεν βοήθησε, η κλήρωση όπως βοήθησε τον Παναθηναϊκό το 2022 που απέκλεισε Καρδίτσα στα προημιτελικά και Λαμία στον ημιτελικό, και μια ομάδα που να έδειχνε έτοιμη να διεκδικήσει το πρωτάθλημα που ξεκίνησε πριν 15 μέρες. Ο Ματίας ΝΙΚΗΣΕ τον χρόνο. Πήγε να τον ξανανικήσει βάζοντας την ΑΕΚ σε όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ την επόμενη σεζόν από αυτή που δεν είχε καταφέρει να βγει Ευρώπη από το Ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν είναι δυνατόν να το… πληρώσει αυτό…”
Εξακολουθεί βέβαια να ισχύει αυτό που έγραψα τότε και θα ισχύει ότι κι αν γίνει στο τέλος του πρωταθλήματος που η προσωπική μου εκτίμηση που δεν έχει να κάνει με το “θέλω” μου αλλά με ανάλυση των δεδομένων είναι πως η ΑΕΚ θα το κατακτήσει ευκολότερα από το περυσινό. Όμως ότι κι αν γίνει δεν έχει σημασία όπως δεν είχε και το ότι ο Μπάγεβιτς μετά το πρωτάθλημα του 1989 ουσιαστικά δεν διεκδίκησε καν τα δύο επόμενα. Και μετά από τα δύο που δεν διεκδίκησε πήρε τα επόμενα τρία σερί. Με πλάνο και εξέλιξη και βέβαια με κανονική διοίκηση γιατί το 90-91 ουσιαστικά δεν υπήρχε. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα συνεχίζει κανονικά τον πρωταθλητισμό την επόμενη σεζόν του Νταμπλ με το ίδιο ρόστερ που το κατέκτησε και ενισχυμένη με τρεις ποιοτικούς παίκτες. Έχοντας ήδη αποκαταστήσει σε σημαντικό βαθμό το όνομα της στην Ευρώπη, θα αρκούσε ξέχωρα από πόντους, νίκες και ήττες το ότι και οι τρεις προπονητές του ομίλου είπαν την ίδια ατάκα μετά το τέλος των αγώνων στη Φιλαδέλφεια. “Υποφέραμε”… Και χωρίς αυτοί οι τρεις παίκτες που είπαμε να έχουν φτάσει και κάποιοι να μην έχουν καν πλησιάσει τα στάνταρ τους.
Μεγαλύτερη σημασία όμως από το να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη μου και η ΑΕΚ να πάρει και αυτό το πρωτάθλημα έχει το ότι υπάρχει επόμενη μέρα. Μεγαλύτερος στόχος. Που είναι η ΑΕΚ να γίνει μια ομάδα σε Ευρωπαϊκά πρότυπα μεγάλων πρωταθλημάτων. Είναι ευλογία για την ΑΕΚ που στην εποχή Μελισσανίδη κι ενώ βρίσκεται στο καλύτερο επίπεδο της ιστορίας της οικονομικά και από πλευράς υποδομών να έχει παράλληλα κι έναν προπονητή που ενώ “πεθαίνει” όταν δεν νικάει σε κάθε αγώνα παράλληλα βλέπει πολύ πιο μακριά από το σφύριγμα της λήξης του αγώνα ή το τέλος μια σεζόν. Βλέπει ως ορόσημο το 2028 που τελειώνει το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει υπογράψει ποτέ προπονητής στην ΑΕΚ και θέλει μέχρι τότε να έχει φτιαχτεί μια ομάδα πιο νεανική, πιο ταλαντούχα, πιο όμορφη. Μια Ευρωπαϊκή ομάδα που είναι δεδομένο πως αν προοδεύει θα κερδίσει και τίτλους. Όχι όλους βέβαια αλλά κανείς δεν περιμένει κάτι τέτοιο απλά αν παρακολουθεί το ποδόσφαιρο και ξέρει τι γίνεται παντού και όχι μόνο στην Ελλάδα που εδώ και 6-7 χρόνια έχει κι αυτή κανονικό πρωτάθλημα. Με την ανάπτυξη παικτών και τις πωλήσεις να συνοδεύουν τις ακριβές μεταγραφές τύπου Πινέδα. Είπε κι άλλα πολλά σε ένα ευρύτατο φάσμα. Δεν χρειάζεται ανάλυση, αρκεί να διαβαστούν πολλές φορές. Άλλωστε είναι τόσο ευχάριστο ανάγνωσμα. Θα γράψω ότι έγραψα και την Τρίτη. Προχωράμε και απολαμβάνουμε. Την καλύτερη εποχή της ΑΕΚ, το παρόν και το μέλλον της που πλέον δεν κρίνεται όχι από ένα αποτέλεσμα όπως πολλές φορές στο παρελθόν αλλά ούτε από ένα ή δυο πρωταθλήματα…
