Ο αγώνας της εβδομάδας για το διεθνές ποδόσφαιρο ήταν σίγουρα ο θρίαμβος της Μάντσεστερ Σίτι επί της Ρεάλ Μαδρίτης με 4-0. Και περισσότερο από το τελικό σκορ αυτό που άφησε άφωνους τα εκατομμύρια που είδαν τον αγώνα ήταν ο τρόπος με τον οποίο η ομάδα του Γκουαρντιόλα ισοπέδωσε την Βασίλισσα της Ευρώπης. Και πως έβαλε τέσσερα γκολ στον καλύτερο τερματοφύλακα του κόσμου που έσωσε το λιγότερο άλλα τόσα. Ήταν ένα ποδοσφαιρικό αριστούργημα μια ομάδας που χτίζεται 7 χρόνια και έφτασε στην κορύφωση της. Παράλληλα έδειξε ποια είναι είναι η τάση που επικρατεί στο ποδόσφαιρο αυτή την εποχή αφού ο Γκουαρντιόλα μετά την μυθική Μπαρτσελόνα έφτιαξε άλλη μια υπερομάδα με διαφορετικό στιλ.
Ανεξάρτητα από το αν η Μάντσεστερ Σίτι θα κατακτήσει ή όχι το Τσάμπιονς Λιγκ αφού ένας τελικός είναι πάντα τελικός και τα φαβορί πρέπει πριν νικήσουν πρώτα να παίξουν, αυτό που είδαμε δεν αλλάζει. Από την εμμονή της κατοχής και την εξάντληση του αντιπάλου με το τικι τάκα στην Μπάρτσα ο Γκουαρντιόλα πέρασε σε άλλο επίπεδο και έχει ως βασικό στοιχείο της δικής του Σίτι που έφτασε στο αποκορύφωμα της την ένταση και την πίεση ψηλά για άμεση ανάκτηση της μπάλας. Κι από εκεί και πέρα η εκπληκτική ποιότητα των παικτών της δημιουργεί σε… νανοσεκόντ προϋποθέσεις για γκολ. Φυσικά και με την μπάλα πιο πίσω έχει τους τρόπους να φτάσει στην περιοχή του αντιπάλου αφού κανείς δεν τολμά να την πιέσει πολύ ψηλά. Κι αν προχθές ήταν το αποκορύφωμα δεν ξεχνάμε τι έγινε με την Μπάγερν ή νωρίτερα με την Λειψία.
Την Τετάρτη η Σίτι υποχρέωσε την Ρεάλ Μαδρίτης που δεν χρειάζεται να την… συστήσεις παρά μόνο με το όνομα της να μην μπορεί να αλλάξει πάνω από 3-4 πάσες πριν χάσει την μπάλα. Το τέρμα της Σίτι έμοιαζε τόσο μακρινό για παίκτες σαν τον Μόντριτς, τον Μπενζεμά, τον Βίνι και η άμυνα της έμοιαζε να απαρτίζεται από παλαίμαχους με πλάτη έναν απίστευτο τερματοφύλακα που όμως κι αυτός δεν μπορούσε μόνος του να αντισταθεί σε αυτή την πρωτοφανή αιχμαλωσία. Αυτό που πρέπει να απασχολεί τώρα όλες τις άλλες ομάδες είναι το πως θα αντιμετωπίσουν αυτή την πυραυλοκίνητη ομάδα που πλέον έχει αποκτήσει και τρομερή ομοιογένεια με παίκτες που γνωρίζονται οι περισσότεροι χρόνια και πολύ εύκολα ενσωματώνουν τον οποιονδήποτε έρχεται αρκεί να είναι συμβατός και βέβαια σε αυτό το επίπεδο. Θέλουν δεν θέλουν θα ακολουθήσουν και οι άλλοι το ποδόσφαιρο του μέλλοντος…
Αυτό το ποδόσφαιρο του μέλλοντος, αυτό που επέτρεψε στη Σίτι να κυριαρχήσει τόσο εμφατικά απέναντι σε όποιον βρήκε στον δρόμο προς την Κωνσταντινούπολη, στα δικά μας μέτρα και με την ποιότητα που μπορεί να έχει μια περιφερειακή ομάδα της Ευρώπης προσπαθεί από την πρώτη… προπόνηση του Ματίας Αλμέιδα να παίξει η ΑΕΚ. Δεν πήραν τα μυαλά μου αέρα, η ΑΕΚ δεν έγινε Σίτι και δεν θα γίνει ποτέ γιατί είναι τελείως διαφορετικά τα μεγέθη. Όμως η φιλοσοφία του παιχνιδιού της που, το κυριότερο, έγινε πράξη είναι σε αυτό το πλαίσιο και όπως φάνηκε και στο δικό μας περιφερειακό πρωτάθλημα αλλά και στο ανώτερο επίπεδο που υπάρχει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, αυτό είναι το μέλλον. Η ΑΕΚ λοιπόν είναι σίγουρα μπροστά από τους ανταγωνιστές της σε αυτό το πολύ σημαντικό κομμάτι. Είναι ένα χρόνο και ένα πρωτάθλημα μπροστά. Το κύπελλο είναι άλλο πράγμα, είναι ένας τελικός ανοικτός και ζούμε για το Νταμπλ. Όμως ακόμη κι αν ΑΕΚ δεν πάρει το κύπελλο, ακόμη κι αν έχανε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική το συμπέρασμα δεν αλλάζει. Τα μάτια όσων είδαν και τα στατιστικά όπου η ΑΕΚ έσπασε όλα τα κοντέρ δεν διαψεύδονται…
Η αφετηρία από την οποία ξεκινάει η ΑΕΚ την επόμενη σεζόν είναι ήδη η Pole Position. To λέμε με αφορμή αυτό που είδαμε από την εκπληκτική Σίτι την Τετάρτη. Οχι επειδή είμαστε ήδη στην επόμενη σεζόν. Μετράμε πέντε μέρες για να ξαναδούμε αυτή την υπέροχη ομάδα πριν σκορπίσει για διακοπές. Είμαστε τυχεροί γιατί ακόμη δεν τελείωσε. Και μάλιστα δεν θα είναι ένας απλός αγώνας. Είναι ένας τίτλος μπροστά. Για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι. Τα λυσσασμένα σκυλιά του Αλμέιδα θα παίξουν σαν να κρίνεται η ζωή τους από αυτόν! Είναι μια ακόμη κούπα σε έναν μόνο αγώνα. Το 2018 η ΑΕΚ είχε αδειάσει τόσο πολύ μετά την ονειρεμένη βραδιά του Σαββάτου στη Ριζούπολη και τη Φιλαδέλφεια που ούτε για ένα λεπτό δεν έδειξε ότι καταλάβαινε την σημασία εκείνου του τελικού που λόγω συνθηκών ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Τώρα το μόνο βέβαιο είναι πως όλοι μετράνε τις ώρες για να μπουν μέσα, να παίξουν ΜΑΖΙ και να σηκώσουν άλλη μία κούπα…
