Ξημέρωσε Κυριακή. Και το χειρότερο από όλα είναι πως αντί να ξυπνάμε με χαρά, ξυπνάμε με φόβο. Μιλάμε μόνο για το κομμάτι της ΑΕΚ. Ως πολίτες του κόσμου ξυπνάμε με των φόβο εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια. Και ποιος ξέρει για πόσο καιρό ακόμη θα είμαστε έτσι. Ο Θεός να φυλάει που λένε στο χωριό.
Δεν ξυπνήσαμε με χαρά λοιπόν σήμερα. Και για κάποιους υπήρχε κι άλλος λόγος εκτός του ότι έρχεται ένα παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης που μοιάζει βουνό. Ο Βασίλης Δημητριάδης παραιτήθηκε από την ΑΕΚ. Το ότι αυτό έγινε με διοίκηση Μελισσανίδη δείχνει πόσο άσχημα έχουν πάει τα πράγματα στην ΑΕΚ. Πραγματικά δεν χρειάζεται τίποτε άλλο εκτός από αυτό. Το ότι παραιτήθηκε πρώτος δείχνει γιατί τον λένε ΜΠΙΛΑΡΟ. Το ότι έγινε δεκτή επίσης δείχνει πολλά.
Είναι πολλοί αυτοί που χάρηκαν με αυτή την εξέλιξη αλλά ελάχιστοι από αυτούς το κάνουν επειδή πιστεύουν ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Υπάρχουν κι αυτοί και σέβομαι την πίστη τους. Από εκεί και πέρα όσο και να χαίρονται κάποιοι η αλήθεια είναι πως λίγοι έχουν συνδέσει το όνομα τους με την ΑΕΚ όσο ο Βασίλης από το καλοκαίρι του 1991 μέχρι σήμερα. Ως ποδοσφαιριστής σε μόλις πέντε χρόνια πήρε τρία πρωταθλήματα. Τα δύο από αυτά τα σφράγισε ως πρώτος σκόρερ και στο τρίτο ήταν… απλά από τους βασικούς πρωταγωνιστές. Το πιο μεγαλειώδες όμως της εποχής ήταν πως ως δύο φορές πρωταθλητής και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος πήγε στα γραφεία της ΑΕΚ τον Ιούνιο του 93, ζήτησε το νέο συμβόλαιο, το υπέγραψε και μετά είπε στον Μελισσανίδη να βάλει το ποσόν που θέλει. Να θυμίσω πως τότε στον Παναθηναϊκό ήταν η οικογένεια Βαρδινογιάννη και στον Ολυμπιακό ο Σωκράτης Κόκκαλης. Και λίγα χρόνια μετά όταν έφυγε από την ΑΕΚ έφυγε μόνος του επειδή δεν ήταν πια πρωταγωνιστής. Δεν έμεινε πάνω σε κανένα συμβόλαιο κι ας ήταν ένα συμβόλαιο που το άξιζε όσο λίγοι.
Επέστρεψε το 99 πάλι με τον Μελισσανίδη, μετά το 2009 μέχρι το 2012 και εντέλει το 2013 μέχρι χθες. Πάντα στον ίδιο ρόλο. Και εκτός από τα τρία πρωταθλήματα που κατέκτησε ως παίκτης μην ξεχνάμε πως κι ως team manager πήρε πρωτάθλημα και δύο κύπελλα. Κέρδισε τα πάντα από όλες τις θέσεις. Με Γενεράκη, με Μελισσανίδη ακόμη και με τον Αδαμίδη. Το τονίζω γιατί στην ΑΕΚ ακούμε ύμνους για απόντες, πάντα είναι οι καλύτεροι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, αλλά είναι σίγουρο πως είτε ως παίκτες είτε ως οτιδήποτε άλλο ελάχιστοι είναι αυτοί που ως βασικοί πρωταγωνιστές ή παρόντες έχουν πετύχει όσα ο Βασίλης με την ΑΕΚ. Να λέμε ότι φταίει για την κακή πορεία των τελευταίων ετών αλλά να μην ξεχνάμε και τους τίτλους. Κι επίσης να μην ξεχνάμε πως ο Δημητριάδης και τα χρόνια που ήταν εκτός ΑΕΚ ήταν πάντα ΑΕΚ. Όπως κι αν είχε φύγει, ότι κι αν είχε γίνει. Δεν πήγε πουθενά αλλού, αν και μπορούσε, δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο πουθενά εκτός ΑΕΚ. Δεν δήλωσε Λίβερπουλ ή Αρης. Ούτε επαγγελματίας. Ήταν, είναι και θα παραμείνει ΑΕΚ και Δ.Μ.
Σίγουρα για να φτάσουμε ως εδώ κάτι δεν πήγε καλά. Έκανε λάθη και σίγουρα έχει μερίδιο ευθύνης. Ήταν ο πρώτος που την ανέλαβε. Δεν ξέρω αν θα έφευγε το καλοκαίρι μαζί με άλλους. Σημασία έχει πάντα το γεγονός και όχι η φήμη ή η αίσθηση του καθενός. Το γεγονός είναι πως ο Βασίλης Δημητριάδης παραιτήθηκε και δεν θα είναι σήμερα στον πάγκο. Και θα αγγίξω και κάτι που δεν άγγιξαν πολλοί. Την κατάθεση στην ποινική δίκη του Ιβάν Σαββίδη για το ντου με το όπλο. Είχα μιλήσει και στο ΑΕΚ Cast να το γράψω κι εδώ. Μπορεί όποιος θέλει να πει ότι θέλει για τον Δημητριάδη. Ούτε εμένα μου άρεσαν αυτά που διάβασα αν και ήμουν βέβαιος πως η ΑΕΚ δεν θα πήγαινε ποτέ σε ποινική δίκη να επιβαρύνει την θέση του Σαββίδη. Η ΑΕΚ είχε πάρει αυτό που ήθελε από την υπόθεση από το 2018. Θα μπορούσε να τα έλεγε λίγο διαφορετικά κι να υπάρξει το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς να δημιουργηθούν οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν. Όμως το να λέμε ότι ο Βασίλης έδρασε υπέρ του… ΠΑΟΚ είναι για γέλια. Η υπόθεση αυτή ήταν μια ποινική δίκη εν έτει 2022. Τα γεγονότα έγιναν το 2018. Τότε λοιπόν ο Βασίλης ήταν στους 3-4 ΒΑΣΙΚΟΥΣ πρωταγωνιστές της νίκης της ΑΕΚ στην υπόθεση που έκρινε τον πρωταθλητή. Βασικός μάρτυρας με κατάθεση στην αθλητική βία από το πρώτο βράδυ, βασικός μάρτυρας και στα δύο αθλητικά δικαστήρια που η ΑΕΚ δικαιώθηκε και κατέκτησε το πρωτάθλημα, βασικός πρωταγωνιστής σε όλο τον πόλεμο που έγινε με νικήτρια την ΑΕΚ στο γραφείο του διαιτητή και του παρατηρητή εκείνη την δύσκολη νύχτα. Και μια ζωή στοχοποιημένος στην ίδια του την πόλη. Για την ΑΕΚ. Πριν και μετά το 2018. Και με επιχειρήσεις στην Θεσσαλονίκη τα χρόνια που δεν ήταν στην ΑΕΚ δεν έπαψε ποτέ να είναι ΑΕΚ. Και να το φωνάζει σε μια πόλη που δεν συγχωρεί. Και βέβαια να μην ξεχάσω πως και στην περίφημη υπόθεση με τα δελτία του ΠΑΟΚ ο άνθρωπος που ανακάλυψε την ακυρότητα τους ήταν ο Δημητριάδης. Τρεις μέρες νωρίτερα τότε στον Ολυμπιακό δεν είχαν πάρει χαμπάρι. Όχι και ΠΑΟΚ λοιπόν ο Δημητριάδης.
Εν κατακλείδι για να φτάσει στο σημείο να παραιτηθεί ο Βασίλης και να φύγει μόνος του από το σπίτι του κάτι δεν πήγε καλά. Μπορεί να κάνει καλό και στους δύο εντέλει. Ίσως δεν πήγαινε άλλο. ΚΑι βέβαια μετά την αποχώρηση Μπάγεβιτς φάνηκε και με την αποχώρηση του Βασίλη πως για τον Μελισσανίδη δεν υπάρχουν προσωπικά. Υπάρχει η ΑΕΚ και ότι την εξυπηρετεί όταν κατέχει θέση στο οργανόγραμμα της ομάδας. Όμως όσο και να σκούζουν κάποιοι που το κυριότερο που δεν συγχώρεσαν ποτέ στον Βασίλη ήταν πως ήταν, είναι και θα είναι συνυφασμένος με τον Μελισσανίδη η ιστορία έχει γράψει. Και κάποιοι θέλουν πολλά ψωμιά και ποτέ δεν θα φτάσουν ούτε στο ελάχιστο αυτά που πέτυχε ο Μπίλαρος με την ΑΕΚ. Καλή συνέχεια. Υγεία και τύχη. ΑΕΚάρα για πάντα!
Σε λίγες ώρες η ΑΕΚ υποδέχεται τον Αστέρα Τρίπολης. Η ψυχολογία είναι στα τάρταρα παντού. Και δεν πρόκειται να βελτιωθεί με ευχολόγια. Μόνο με νίκες και αποτελέσματα. Έναν δρόμο έχουν όσοι είναι μέσα στην ομάδα. Από τα γραφεία μέχρι τα Σπάτα. Όλοι και όλα είναι εναντίον τους. Δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν εκτός από το να γίνουν ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ! Να αφήσουν στην άκρη όλα τα άλλα και ο καθένας από την θέση του στο γήπεδο, στον πάγκο, ακόμη και στα επίσημα και στα γραφεία να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για τη νίκη της ΟΜΑΔΑΣ. H πιο μικρή λεπτομέρεια μπορεί να κάνει την διαφορά και να κρατήσει την ομάδα ζωντανή. Και μαζί με την ομάδα και όλους σας. Περπατάμε σε ένα τεντωμένο σκοινί πάνω από τον γκρεμό. Για τα τελευταία 11 παιχνίδια δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Ούτε καν προπονητής. Αυτοί είσαστε. Κι όπως είχε πει κι ο κόουτς… Αλ Πατσίνο: Μπορείτε να πεθάνετε ο καθένας ως άτομο ή να ζήσετε ως ομάδα. Καλή αντάμωση.
