Καλημέρα. Έχουμε αγώνα σήμερα αλλά για αυτό θα τα πούμε μετά το παιχνίδι. Για ότι έγινε από την Κυριακή μέχρι χθες αγωνιστικά και μεταγραφικά τα έχουμε πει και ξαναπεί. Και θα συνεχίσουμε να τα λέμε γιατί δεν τελείωσε τίποτα με την αποτυχία της ΑΕΚ να πάρει τον παίκτη που ήθελε και είχε 4 μήνες περιθώριο να τον βρει και να τον φέρει. Στην πορεία θα έρθουν και οι συνέπειες. 

Δεν θα έγραφα σήμερα. Όμως διάβασα την ανακοίνωση της ORIGINAL. Και παρότι αποφεύγω επειδή στεναχωριέμαι και νευριάζω όλα αυτά τα χρόνια να μπαίνω σε αυτή την συζήτηση, την γεμάτη κλισέ και αστεία ευχολόγια νομίζω πως δεν πρέπει να περάσει έτσι αυτή η ανακοίνωση. Γιατί είναι ένα φωτάκι ελπίδας και για μένα είναι η πρώτη φορά που αν υπάρξει ανταπόκριση και δεν ξεχαστεί σε λίγες μέρες ίσως μπορέσει να περιορίσει αυτό το κακό. 

Είχε τόση ζωή μπροστά του ο Άλκης. Το 1988 ήμουν στην ηλικία του. Τώρα που μεγάλωσα έτσι συνειδητοποιώ το μέγεθος. Του εφιάλτη. Κάπως έτσι συμπεραίνω τι χάνει ένας άνθρωπος, οι συγγενείς, οι άνθρωποι που τον αγάπαγαν και θα τον αγαπούσαν στο μέλλον. Τόσο άδικα, βίαια και τραγικά το αποτύπωμα ενός ανθρώπου που θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας χάθηκε από τη γη. Το τωρινό και το μελλοντικό. Μην υποτιμάτε το μέλλον. Διάβασα το προσκλητήριο της κηδείας του και ανατρίχιασα εκεί που έγραφε για τον αγαπημένο αδελφό, γιο και εγγονό. Όταν ο παππούς και η γιαγιά θάβουν το εγγόνι τους δεν χρειάζεται τίποτα άλλο για να περιγραφεί το απόλυτο δράμα. Δεν έχω ούτε τη δύναμη να ευχηθώ κουράγιο. Σκεφτείτε το δράμα όλων των ανθρώπων του όταν θα σκέφτονται τις τελευταίες του στιγμές. Και τα δεκάδες πράγματα που ένα να είχε πάει διαφορετικά το παιδάκι θα ζούσε. Ίσως ένα από αυτά να πήγε κάποτε διαφορετικά για εμένα κι εσένα που διαβάζεις και τώρα ζούμε φίλε μου. Σκέψου το λίγο. Ακόμη κι ένας άνθρωπος που δεν ξέρει τα χρώματα του Άρη μπορεί να απαντήσει είμαι Άρης. ΑΕΚ. Ολυμπιακός. Όλοι έχουμε μια ομάδα. Και δεν αλλάζουμε ποτέ…

Τα όσα ακούστηκαν μετά ήταν τα γνωστά. Διάβασα από πολλούς να σταματήσει το πρωτάθλημα. Θα μπορούσε πράγματι να ήταν μια λύση. Να σταματήσουν για… πάντα όλα τα πρωταθλήματα, σε όλα τα αθλήματα. Σε μερικά χρόνια θα είχαμε ξεχάσει ότι υπήρχε το ποδόσφαιρο και οι αντίπαλοι. Ελπίζουμε πως θα το είχαν ξεχάσει και αυτοί που κάνουν αυτά τα πράγματα. Αλλά να σταματήσει το πρωτάθλημα για 1-2 εβδομάδες σε τι θα φέρει λύση; Σε γήπεδο δολοφονήθηκε ο Άλκης; Από όλα τα συμβάντα οπαδικής βίας που διαβάζετε σχεδόν κάθε εβδομάδα μπορεί να μου πει ένας κάποιο που να σχετίζεται με έναν αγώνα; Κάποιο που να έχει γίνει μέσα σε γήπεδο; Να θυμηθώ τα τελευταία χρόνια. Πρόσφατα είχαμε το ντου των ΠΑΟΚτζήδων στο ΠΑΟΚ - Άρης. Χωρίς τραυματίες βέβαια. Δεν άντεχαν την ήττα και θέλησαν να διακόψουν το παιχνίδι. Δεν υπήρχαν καν αντίπαλοι οπαδοί όπως δεν υπάρχουν σε ντέρμπι εδώ και πάνω από 15 χρόνια! Έξω από γήπεδα θυμάμαι κάποια επεισόδια σε ΟΑΚΑ, Καραϊσκάκη, Τούμπα, Λεωφόρο μεταξύ οπαδών και αστυνομικών. Αν δεν γίνονταν στα γήπεδα θα γίνονταν αλλού. Καμία σχέση με το ματς και πολύ περισσότερο με τον αντίπαλο που ούτως ή άλλως δεν είχε οπαδούς. Ακόμη και η δολοφονία του αείμνηστου Φιλόπουλου ως πρόσχημα είχε τον αγώνα βόλεϊ. Ηταν ραντεβού θανάτου που προετοιμαζόταν επί μία εβδομάδα και που πήγαν όλοι οι... "καλοί". Οι περισσότεροι δεν ήξεραν πως γινόταν παιχνίδι και δεν θα πήγαιναν καν στο παιχνίδι. Καμία σχέση το γήπεδο και οποιοσδήποτε αγώνας με τη δολοφονία του Αλκη και τους εκατοντάδες ξυλοδαρμούς και σοβαρούς τραυματισμούς που ακούμε σχεδόν κάθε εβδομάδα ως αποτελέσματα οπαδικής βίας σε άσχετες μέρες, ώρες και μέρη. 

Η άλλη λύση που ακούγεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να κάνει το κράτος ότι έκανε η… Θάτσερ. Αν τους ρωτήσεις τι έκανε η Θάτσερ δεν θα ξέρουν αλλά ας μην μπούμε σε λεπτομέρειες. Τα μέτρα της Θάτσερ ακολούθησαν την τραγωδία του Χέιζελ. Καμία απολύτως σχέση με αυτό που ζούμε τώρα ή που ζήσαμε ποτέ. Έναν νεκρό έχουμε θρηνήσει μέσα σε γήπεδο. Τον αδελφό μας Χαράλαμπο Μπλιόνα. Σε αυτού του ανθρώπου κι αν θα μπορούσαμε να είμαστε ΟΛΟΙ στη θέση του. Η Θάτσερ απέκλεισε τις Αγγλικές ομάδες από την Ευρώπη. Και αυστηροποίησε τους νόμους. Δόξα τω Θεό από νόμους αυστηρούς σκίζουμε κι εμείς ιδίως μετά από περιστατικά που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη. Μέχρι ιδιώνυμο είχε μπει για αδικήματα οπαδικής βίας. Μπήκαν άνθρωποι φυλακή για μήνες επειδή κάποιος αστυνομικός ήθελε να δείξει ότι έκανε συλλήψεις και μάζευε από τον σωρό. Κι όταν αθωώνονταν κανείς δεν τους θυμόταν. Και δεν τους αποζημίωνε. Αν κάποιος νομίζει πως με τις ομάδες εκτός Ευρώπης θα ηρεμήσουν τα βράδια μας ας το κάνει. Αλλά τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Θα υπάρχουν κι άλλα ελεύθερα βράδια για τους δολοφόνους να ψάχνουν για αίμα. Επίσης όποιος θυμάται επεισόδια εντός γηπέδου σε Ευρωπαϊκό παιχνίδι στην Ελλάδα να μου το θυμίσει και μένα. Εγώ θυμάμαι τον αγώνα με τον Άγιαξ. Με την Μολότοφ. Είναι ότι χειρότερο και εγκληματικό έχω δει. Το προηγούμενο βράδυ όμως είχαν γίνει πολύ χειρότερα. Εκεί που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τίποτα. 

Μην ξεχάσουμε και την Θάτσερ της… Ελλάδας. Τον Ντέμη και την καταγγελία του μετά τα επεισόδια στο Περιστέρι. Άλλο ένα θέμα που δείχνει πόσο χαρισματικός ήταν. Ακόμη μνημονεύεται σαν τον άνθρωπο που θα τελείωνε την βία στην Ελλάδα αλλά δεν τον άφησαν οι χούλιγκαν. Μιλάμε για… μονόκερο. Πράγματι ως κίνηση έγραψε και 17 χρόνια μετά ακόμη αναφέρεται ως λύση για τη βία η κατάδοση δύο οπαδών της ΑΕΚ μεταξύ διακοσίων κυρίως γυναικόπαιδων  που δέχτηκαν επίθεση από πολλαπλάσιους σε όγκο και… επικινδυνότητα οπαδών της γηπεδούχου ομάδας. Σε επεισόδια που κράτησαν 3-4 λεπτά και έληξαν χωρίς καμία συνέχεια. Εκ των οποίων δύο κατηγορουμένων που έδωσε ο Ντέμης ο ένας αποδείχτηκε στο δικαστήριο πως δεν ήταν καν στο γήπεδο, απλά είχε φανεί… γνωστός, και ο άλλος ήταν πράγματι ο πιο γνωστός οπαδός της ΑΕΚ εκείνη την εποχή ο Άγης που με άδεια της διοίκησης Νικολαϊδη ήταν ο αρχηγός στο σόου με τα χέρια στο κέντρο του γηπέδου που ακόμη μνημονεύεται και τότε είχε γίνει και εξώφυλλο στο περιοδικό της ΑΕΚ. Αυτόν ξέραμε αυτόν… δώσαμε. Από τότε πάμπολλες φορές και μάλιστα πρόσφατα στο sport24 ο Ντέμης έχει παραδεχτεί πως ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη του. Μάλιστα ξεκαθάρισε πως κανένας οπαδός της ΑΕΚ δεν μπήκε φυλακή εξαιτίας του και έτσι είναι πράγματι. Το είχε καταλάβει πολύ νωρίτερα το λάθος αφού στο δικαστήριο ο ένας εκ των δύο μαρτύρων υπεράσπισης του Άγη που είναι από τους πιο αγνούς οπαδούς που έχουν υπάρξει σε οποιαδήποτε ομάδα ήταν ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Νίκος Κουλής ενώ λίγους μήνες αργότερα ο Άγης κανονικότατα μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και έκανε χέρια στη σέντρα. Έχει μεγάλη καρδιά και συγχώρεσε το ότι ο πρόεδρος της ίδιας του της ομάδας τον παρέδωσε στην αστυνομία και στη χλεύη της κοινής γνώμης επειδή αμύνθηκε σε επίθεση οπαδών μέσα στο γήπεδο. 

Αυτά με τις Θατσερ και τις “Θάτσερ”. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους που λέει κι η ανακοίνωση. Η ανακοίνωση που επαναλαμβάνω πως δεν πρέπει να περάσει έτσι. Γιατί ένα άλλο λάθος που γίνεται είναι πως το πράγμα πάει στο άλλο άκρο. Ναι δεν έχει σχέση με ποδοσφαιρικό αγώνα, ναι είναι δολοφόνοι αλλά όλα αυτά τα περιστατικά που δυστυχώς εκτός από σωματική ακεραιότητα ανθρώπων κόστισαν και ανθρώπινη ζωή είναι οπαδική βία. Κι όπως λέει η ανακοίνωση θα μπορούσαν οι θύτες να είναι οποιοιδήποτε οπαδοί ομάδας. Και το θύμα οποίος έλεγε απλά τι ομάδα είναι. Είναι οπαδική βία. Όπως πολύ ωμά και αληθινά το παραδέχτηκε η ORIGINAL χωρίς να βγάλει την ουρά της απ’ έξω. Αντίθετα ανέλαβε ευθύνη που για το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είχε και ζήτησε και συγνώμη. 

Αυτή είναι μια αρχή. Και δεν πρέπει να πάει χαμένη. Κι αφού η αστυνομία δεν κάνει μια οργανωμένη προληπτική μακροχρόνια επιχείρηση με υπερκοριούς και παρακολουθήσεις η μόνη και η καλύτερη λύση είναι να το λύσουν οι οπαδοί μόνοι τους. Δυο - τρεις σοβαροί από κάθε σύνδεσμο και δυο - τρεις από αυτούς που συμμετέχουν σε αυτά πράγματα. Να μπουν τα όρια και να υπάρξει δέσμευση. Κάπου κρυφά να μην το μάθει κανείς. Ούτε ποιοι ήταν, ούτε τι είπαν. Σε πολλούς φαίνεται επιστημονική φαντασία αυτό αλλά επειδή την ανακοίνωση την έγραψαν κάποιοι που ξέρουν επιτρέψτε με να πιστεύω ότι γίνεται. Σίγουρα αυτοί ξέρουν καλύτερα. Χρειάζεται όμως ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ και όλα τα άλλα που γράφει μέσα. Από ΟΛΟΥΣ. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια ακόμη. Το αίμα δεν θα σταματήσει αν δεν το σταματήσουν. Η βία δεν θα τελειώσει ποτέ ιδίως μακριά από τα γήπεδα. Mπορούν όμως να σταματήσουν οι ανανδρες επισκέψεις σε σπίτια και βέβαια οι νεκροί και οι σοβαροί τραυματισμοί μπορούν να σταματήσουν ΕΔΩ. Πρέπει. Αλλά το σημαντικό είναι ότι μπορεί. Υπάρχει ελπίδα. Θυμάστε τα επεισόδια του Βόλου; Ήταν μια από τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου όταν είδα πως και από τις δύο πλευρές είχαν μπει άτομα στην πεζογέφυρα με την αστυνομία να κοιμάται όρθια. Ειλικρινά παραλίγο να κάνω εμετό γιατί φοβήθηκα πως πάνω στη μάχη θα έπεφτε κάποιος από την γέφυρα. Κι αν έπεφτε ένας δεν θα υπήρχε επιστροφή. Θα ήταν το Ελληνικό Χέιζελ. Κι όμως παρότι ήταν η μεγαλύτερη απευθείας συμπλοκή χρονικά που έχει γίνει ποτέ σε γήπεδο όλοι έζησαν και οι τραυματισμοί δεν άφησαν κουσούρια. Υπήρξε ένα μαχαίρωμα που ευτυχώς δεν προκάλεσε μεγάλη βλάβη. Μα τι γράφει ο άνθρωπος, θα λέτε κάποιοι… Μήπως να πούμε και μπράβο; Όχι μπράβο αλλά λέω σίγουρα δόξα τω Θεό. Κι επειδή ο Θεός είχε σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθεί πιστεύω πως το φρένο που μπήκε εκείνη την ώρα κι από τις δύο πλευρές στο που σταματάει αυτό μας έσωσε από την μεγαλύτερη καταστροφή που θα είχε γίνει ποτέ σε γήπεδο εξαιτίας βίας. Αυτό το φρένο μπορεί να μπαίνει πάντα. Μην σκοτώνεστε ρε μαλάκες.  Σταματήστε εκεί που όλοι να μπορούν να σηκωθούν και να φύγουν έστω και κουτσαίνοντας. 

Το ξέρω πως αυτά που γράφω είναι μέχρι παρεξηγήσιμα αλλά δεν πιστεύω στις μαγικές λύσεις και στα θαύματα. Και γνωρίζω και κάποια πράγματα εκ των έσω έστω κι από άλλες εποχές. Οταν ΠΑΝΤΑ έμπαινε φρένο. Δεν είναι λύσεις όλα αυτά που ακούγονται κάθε φορά. Είπαμε νωρίτερα για τις “Θάτσερ” και τις διακοπές του πρωταθλήματος. Να πούμε κι άλλα από τα γνωστά κλισέ. Να κλείσουν οι σύνδεσμοι. Όλοι. Άντε να κλείσουν. Μα ποιοι σύνδεσμοι ρε παιδιά; Να ήμασταν στην δεκαετία του 80 και του 90 να το καταλάβω.Ολα πέρναγαν από τον σύνδεσμο. Σταθερά τηλέφωνα υπήρχαν μόνο. Η επικοινωνία ήταν εκεί. Αλλά τώρα πιστεύει κανείς πως έτσι όπως έχει εξελιχτεί το πράγμα παίζει ρόλο το να υπάρχει ένα γραφείο - σύνδεσμος. Δηλαδή τα δύο τελευταία χρόνια που λόγω κόβιντ σχεδόν όλοι οι σύνδεσμοι είναι κλειστοί βελτιώθηκε η κατάσταση; Δεν θα βρουν τρόπο να κινηθούν αυτοί που κάνουν αυτά τα πράγματα; Δεν μπορούν να βρεθούν οπουδήποτε αλλού; Εδώ στο ΑΕΚ - Άγιαξ στα επεισόδια που έγιναν την παραμονή στάλθηκε location για ραντεβού. Βρέθηκαν με gps. Τουλάχιστον με την ύπαρξη των συνδέσμων κάποιοι που είναι υπεύθυνοι δια νόμου καταφέρνουν και αποτρέπουν κάποια πράγματα για προσωπική τους προστασία από το νόμο. Θα γίνονταν περισσότερα και χειρότερα. 

Και βέβαια μην ξεχάσω το άλλο. Πως φταίνε οι δημοσιογράφοι… Μια θεωρία που υπάρχει μόνο στην Ελλάδα από το 96 και μετά. Όταν σκοτώθηκε ο συγχωρεμένος ο Μπλιόνας ή όταν έπεφτε ξύλο λίγο ή πολύ σε κάθε ντέρμπι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όταν ισοπεδώνονταν γήπεδα και πόλεις σε εκτός έδρας ΟΛΩΝ των μεγάλων δεν θυμάμαι να έλεγε κανείς ότι προκλήθηκαν οι οπαδοί από δημοσιεύματα σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς παραγωγούς ή από τις οπαδικές εφημερίδες που υπήρχαν. Δεν είναι τυχαία η χρονολογία που άρχισε αυτό. Τότε άρχισε η προπαγάνδα του Ολυμπιακού να καλλιεργεί το ότι επειδή κάποιοι έγραφαν για τα εγκλήματα της διαιτησίας και τα χαρισμένα πρωταθληματα επί κόκκινης χούντας προκαλούσαν την… βία. Ηταν μια οργανωμένη προσπάθεια να κλείσουν τα στόματα που χάλαγαν το παραμύθι των επενδύσεων και των παικταράδων του διορισμένου πρωταθλητή. Και έμεινε και δυστυχώς την παπαγαλίζουν αυτή την άποψη πλέον οπαδοί όλων των ομάδων και βέβαια κάποιοι… άμεμπτοι αντικειμενικοί δημοσιογράφοι (my ass). Λες κι όταν ο Ποντίκης έκοψε το 2-0 και στην ίδια φάση απέβαλε και τους δυο καλύτερους παίκτες της ΑΕΚ οι οπαδοί της ΑΕΚ που πήγαν να μπουν στο γήπεδο το έκαναν επειδή είχαν διαβάσει… Σφηνάκια. Ή με τον Δημητρόπουλο. Ή στην Τούμπα με τον Παπαπέτρου και πρόσφατα με τον Παππά. Ή με τον Ευθυμιάδη. Ή οπουδήποτε αλλού. Κι άντε εκεί αν μιλάμε για διαιτησίες κτλ. να πεις ότι μπορεί και κάποιος να επηρρεάστηκε. Αλλά σε ραντεβού και σε επιθέσεις σε σπίτια αντιπάλων οπαδών ή απλά σε ανθρώπους που δηλώνουν την λάθος ομάδα όταν ερωτούνται να λένε κάποιοι ότι φταίνε οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί της Θεσσαλονίκης ή τα οπαδικά σάιτ; Μα είναι αστείο. Το τελευταίο που με νοιάζει είναι να υπερασπιστώ τον κλάδο. Ειλικρινά. Όμως αν κάποιος πιστεύει πως εν έτει 2022 αυτοί που δολοφόνησαν τον Αλκή είχαν επηρεαστεί επειδή ο Κόλκας π.χ ειρωνευόταν τον Άρη για τον αποκλεισμό στη Λαμία ή επειδή ο Τσαλτίδης έγραψε πως ο Ιβάν ελέγχει την ΕΠΟ τότε ζουν στον κόσμο τους. Και είναι ντροπή και αισχρή συκοφαντία να λέγεται κάτι τέτοιο για όλους μας. Στην εποχή του Facebook που γράφονται τέρατα που ανοικτά βρίζονται και απειλούνται μεταξύ τους οπαδοί, όπου σελίδες συνδέσμων καμαρώνουν για επιδρομές και ραντεβού θανάτου κλείνονται ιντερνετικά με τις δεκάδες σελίδες δωρεάν επικοινωνίας υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που λένε πως φταίνε οι δημοσιογράφοι που φανατίζουν επειδή γράφουν ότι δεν είναι πέναλτι ή ειρωνεύονται τον αντίπαλο για μια ήττα. Για 100 πράγματα φταίμε αλλά είναι πραγματικά αστείο να λέμε πως δολοφόνοι - τέρατα χρειάζεται να διαβάσουν έναν δημοσιογράφο για να πουν πάμε να σκοτώσουμε. Είναι τόσο γελοίο όσο ακούγεται. Όλα αυτά είναι ΑΣΧΕΤΑ. Ή τελείως δευτερεύοντα. Για αυτό σας λέω πως αυτή η ανακοίνωση της ORIGINAL που δεν έλεγε πως οι άλλοι τα κάνουν αυτά κι εμείς όχι αλλά έκανε ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ και φωτογράφισε την λύση της συνενόησης είναι το μοναδικό φως που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Μαζευτείτε κάπου. Κρυφά από όλους. Και ΟΡΚΙΣΤΕΙΤΕ για ένα όριο. Εσείς που θα το κάνετε μπορείτε και να το τηρήσετε. Το ξέρω και το ξέρετε. Η ζωή είναι ωραία ρε μαλακές. Και σε κάθε περίπτωση αν κάποιων η ζωή είναι σκατά ο άλλος θέλει να ζήσει. Κι έχει αυτό το ιερό δικαίωμα από τότε που ο άνθρωπος περπάτησε στη γη…