Τελειώνει μια πολύ δύσκολη χρονιά. Για όλους και βέβαια για την ΑΕΚ. Κυρίως για την ομάδα μπάσκετ του συλλόγου. Η χρονιά όμως τελείωσε με μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της φετινής σεζόν που ήταν για τον σύλλογο η τεράστια πρόκριση της ΑΕΚ επί του Περιστεριού. Τα τεράστια προβλήματα, το γεγονός πως η ομάδα κατέβηκε με οκτώ παίκτες εκ των οποίων κάποιοι ήταν ήδη και αυτοί άρρωστοι, το γεγονός ότι δεν δόθηκε αναβολή στον αγώνα αφού και το Περιστέρι εκτός από τη νέα διοίκηση της ΕΟΚ θεώρησαν πως δεν υπήρχε λόγος, τα όσα είχε περάσει η ΑΕΚ με αποκορύφωμα την τραγωδία με τον Γέλοβατς έδωσαν στη νίκη αυτή διαστάσεις πραγματικού μύθου που θα μείνει για πάντα στο μυαλό και τις καρδιές ιδίως των τυχερών που ανέβηκαν στα Λιόσια την επόμενη μέρα των Χριστουγέννων. Μέσα από αυτό τον θρίαμβο του Δέδα και των παιδιών του δόθηκε μια τεράστια απάντηση για το τι είναι πραγματικά η ΑΕΚ. Επειδή κάποιοι πολύ γρήγορα το ξέχασαν. Και ίσως ήταν η αρχή της ανάκαμψης. Της μεγάλης επιστροφής. Σε συνδυασμό με τις δύο μεταγραφές που ανακοινώθηκαν και τις άλλες δύο, των ξένων, που έρχονται…
Πράγματι το 2021 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για την Βασίλισσα αλλά και προσωπικά για τον Μάκη Αγγελόπουλο. Και αν κάτι αποδείχτηκε ξεκάθαρα είναι πως όταν έχει προβλήματα ο Μάκης έχει όλη η ΑΕΚ. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος που να βάζει έστω ένα ευρώ στην ΑΕΚ και βέβαια η ομάδα δεν μπορεί να στηριχτεί στα έσοδα της μόνο και να είναι ΑΕΚ. Δεν έχει τον κόσμο που να γεμίσει σταθερά ένα γήπεδο εκτός από τις φορές που κάτι πολύ σημαντικό διακυβεύεται. Όλα αυτά τα χρόνια το ποσοστό του συνολικού μπάτζετ που έβγαινε από τα εισιτήρια ήταν ελάχιστο. Ένα συμβόλαιο 250-300.000. Τις καλές χρονιές. Άλλωστε την περυσινή σεζόν ούτως ή άλλως δεν κόπηκε ούτε ένα εισιτήριο λόγω πανδημίας. Φέτος ξεπεράστηκαν τα 1000 διαρκείας κι αυτό είναι μικρό θαύμα κι ας μην αρκεί βέβαια για να καλύψει παρά ένα μικρό μέρος των όσων πρέπει να πληρωθούν. Ενώ και οι χορηγοί με την οριστική διακοπή του 2020 στην ουσία εξαφανίστηκαν. Γενικά όχι από την ΑΕΚ. Δεν ήταν απλά όλα αυτά. Δεν αντιμετωπίζονται εύκολα.
Σε προσωπικό επίπεδο ο Αγγελόπουλος ήταν από αυτούς τους επιχειρηματίες που τα βασικά αντικείμενα ενασχόλησης του επλήγησαν σε τεράστιο βαθμό από τα μέτρα για τον κοροναϊό. Δυστυχώς αυτό φάνηκε σε συνδυασμό με την αγωνιστική αποτυχία που πρέπει να θυμίσουμε πως είχε έρθει πριν αρχίσει η ΑΕΚ να έχει τα προβλήματα πληρωμών. Όμως παρότι πάρα πολλοί έχουν πέσει να ξεσκίσουν την ΑΕΚ και τον Αγγελόπουλο πρέπει να μην ξεχνάμε κάτι. Δεν θα πω για τους θριάμβους και τους τέσσερις τίτλους που ήρθαν με μια ομάδα που μόλις είχε ανέβει στην Α1 και χωρίς τον Μάκη μπορεί να μην έπαιζε ποτέ. Ούτε για την ταινία σταθμός 1968 που θα λέει την ιστορία μας όταν κι εμείς θα έχουμε φύγει. Ούτε για το ότι σε μια σεζόν με κλειστά γήπεδα για τον κόσμο η ΑΕΚ πήρε και κατάφερε μέσα από τον κυκεώνα των γραφειοκρατικών προβλημάτων να φτιάξει το γήπεδο της στα Λιόσια… Την πρώτη δική της έδρα σε σχεδόν 100 χρόνια ιστορίας με εξαίρεση την μαγική πενταετία 90-95 στο Μόσχας. Σε ένα γήπεδο που πρώτη φορά πήρε άδεια λειτουργίας ΤΩΡΑ. 17 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς που είχαν γίνει σε μη αδειοδοτημένο γήπεδο. Και βέβαια χάρη στην ΑΕΚ ολοκληρώθηκε το Champions League με το F8 του 2020 στην Αθήνα για το οποίο μάτωσε οικονομικά η ΑΕΚ και προσωπικά ο Αγγελόπουλος. Η μόνη μπασκετική διοργάνωση του 2020 που ολοκληρώθηκε κανονικά. Και βέβαια στην ερώτηση ποια ομάδα έχει φέρει τους δύο τελευταίους διεθνείς τίτλους μπάσκετ στη χώρα η απάντηση είναι… εύκολη. Η ΑΕΚ!
Ας τα… ξεχάσουμε όλα αυτά. Ας κρατήσουμε το ότι ο Μάκης παραμένει εδώ. Και παλεύει. Σε ένα μπάσκετ που εγκατέλειψε ακόμη και η οικογένεια Γιαννακόπουλου αλλά και δεκάδες άλλοι… επενδυτές αυτά τα εφτά χρόνια και χωρίς βέβαια ούτε κατά διάνοια να έχουν πλησιάσει τα χρήματα που έχουν πέσει στην ΑΕΚ. Σε ένα μπάσκετ που κατά γενική ομολογία όλων ΑΕΚ το κράτησε ζωντανό πέρυσι τον Σεπτέμβριο με τις παρεμβάσεις στο Πολιτεία όταν ο Ολυμπιακός ήταν στην Α2 και ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά ακέφαλος. Ουσιαστικά ο Μάκης Αγγελόπουλος δηλαδή. Δυστυχώς κάποιοι από αυτούς που αποθέωναν ήταν οι πρώτοι που έριξαν και συνεχίζουν να ρίχνουν δειλητήριο με κάθε ευκαιρία. Δηλητήριο στον Αγγελόπουλο και φυσικά στην ΑΕΚ. Σίγουρα έχουν πληγωθεί και πικραθεί από αυτές τις δυσκολίες στις πληρωμές και κάποιοι άνθρωποι που δεν το αξίζουν και που έχουν βάλει και τεράστια πλάτη. Μακάρι αυτοί γρήγορα να δικαιωθούν. Συνεχίζει λοιπόν ο Μάκης και έτσι μένει ζωντανή και η ΑΕΚ. Κόντρα σε όλα και στα δικά του προβλήματα. Δεν εγκαταλείπει. Από το καλοκαίρι μεχρι σήμερα εκτός όλων των άλλων μπήκε περίπου 1,5 εκατ. Ευρώ για να μπορέσει η ομάδα να παίξει στη σεζόν. Και η μάχη συνεχίζεται. Ο Αγγελόπουλος ούτε βιομήχανος είναι ούτε πολύ περισσότερο κρατικοδίαιτος χρεωκοπημένος με τα λεφτά στην… Ελβετία. Ο αγώνας συνεχίζεται. Από τον δύσκολο δρόμο. Κι αυτός μέσα στη ζωή είναι. Κι όποιος αντέξει… Ο χρόνος που έρχεται σε λίγες ώρες είναι ο εκατοστός από τότε που μέσα από την καταστροφή που έφερε το 1922 γεννήθηκαν και πολλά υπέροχα πράγματα όπως η ΑΕΚ μας. Ας είναι η χρονιά της Αναγέννησης στο πιο ταλαιπωρημένο τμήμα του 2021. Καλή χρονιά σε όλους.
Πρώτη δημοσίευση: ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021
