Λίγο πάνω από 24 ώρες μετά και αφού αποχώρησε αργά αργά ο εκνευρισμός για το ότι μέτραγαν οι καθυστερήσεις κι ακόμη δεν ήμασταν άνετοι και σίγουροι για το τελικό αποτέλεσμα, μένει μια γλυκιά αίσθηση. Η ίδια που θα έμενε και στη Ριζούπολη αν ο Απόλλωνας δεν είχε 2 στα 2 στις αντεπιθέσεις που κατάφερε να βγάλει. Η ΑΕΚ ήταν όμορφη στη Νίκαια. Όπως ήταν και στη Ριζούπολη αλλά εκεί είχε απέναντι μια κατώτερη ομάδα από τον Ιωνικό αλλά και πολύ χειρότερη αμυντική λειτουργία η ίδια στις 2-3 αντεπιθέσεις που κατάφερε να κάνει ο Απόλλων. Θα μπορούσε όμως να την πατήσει και χθες. Με κάποιο φοβερό σουτ που όλοι οι παίκτες μπορούν να κάνουν έστω και μια φορά στην ζωή τους. Με κάποιο τρομερό αμυντικό λάθος που όλοι οι παίκτες μπορούν να κάνουν μια φορά στη ζωή τους. Δεν έγινε. Όμως όταν πας για πρωτάθλημα πρέπει σε κάποια παιχνίδια που δεν πάνε καλά με μισή ευκαιρία να βάζεις ένα γκολ και να κερδίζεις. Σίγουρα όχι να παίζεις πολύ καλά, να κάνεις 6-7 καθαρές ευκαιρίες και να βάζεις ένα γκολ μόνο.
Τέλος καλό όλα καλά όμως. Και για την αναποτελεσματικότητα της ΑΕΚ στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν μπορούμε να κάνουμε ιδιαίτερη ανάλυση. Η ΑΕΚ είναι η πιο αποτελεσματική ομάδα στο πρωτάθλημα και ο Αραούχο με τον Τσούμπερ που έχασαν τις μεγαλύτερες ευκαιρίες είναι οι πρώτοι σκόρερ. Ας το θεωρήσουμε ένα μεμονωμένο περιστατικό. Εμείς. Η ομάδα όμως πρέπει να ψαχτεί μήπως παρουσιάζεται ένα έλλειμα υπευθυνότητας στα παιχνίδια που αισθάνονται και είναι κυρίαρχοι στον αγωνιστικό χώρο.
Το ιδανικό για μια ομάδα πρωταθλητισμού θα ήταν μετά το εκπληκτικό γκολ που πέτυχε με αυτό τον άψογο τριγωνικό συνδυασμό να σκόραρε και στην αμέσως επόμενη φάση όταν με την σέντρα έκλεψε την μπάλα και έφυγε ο Τσούμπερ μπροστά με πολύ καλές προϋποθέσεις και επιλογές. Θα ήθελα πάρα πολύ να γίνει την επόμενη φορά.
Η μεγάλη εικόνα του αγώνα της Νίκαιας ήταν μία. Η ΑΕΚ ανεβαίνει. Βελτιώνεται. Και σταθεροποιεί έστω και σε αρχικό στάδιο έναν τρόπο παιχνιδιού ανεξάρτητα από τις αρκετές αλλαγές προσώπων ακόμη και στις θέσεις βασικότατων παικτών. Με την στοχευμένη απαραίτητη ενίσχυση στις πίσω γραμμές του κέντρου τα πράγματα μπορούν και θα γίνουν ακόμη καλύτερα. Την Δευτέρα όμως έρχεται ο ΟΦΗ. Και πρέπει το 2021 να τελειώσει καλά και αισιόδοξα.
Η αχαριστία ουκ ευλογείται και η ζωή κάνει κύκλους. Και δεν το λέω για τον Μανωλά που απορώ γιατί τόσοι πολλοί ΑΕΚτζήδες ασχολούνται με το ότι επέστρεψε στον Ολυμπιακό. Δεν βλέπω τίποτα κακό, για την ΑΕΚ, σε αυτό… Και σίγουρα δεν βλέπω κάτι έστω και λίγο σημαντικό. Απλά μπου! Για τους άλλους που ξέρουν το λέω.
Σε προσωπικό επίπεδο νιώθω αγαλλίαση για την αγαπημένη μου Νάπολι χωρίς Ιγκουαϊν και Μανωλά. Un giorno all’improvviso… Mi innamorai di te Il cuore mi batteva… Non chiedermi il perché…
Υ.Γ: Η στήλη είναι αφιερωμένη στον κάπτεν που πήγε να αγοράσει εισιτήριο και του είπαν πως είχε μόνο στη θύρα 3 και φεύγοντας βρήκε μια πόρτα στο γήπεδο ανοικτή, μπήκε μέσα και περίμενε 4 ώρες μέσα στο κρύο μέχρι τις 7.30 για να δει την ΑΕΚ μας. Όπως λέγαμε παλιά η ΑΕΚ είχε νικήσει από τις… 3.30. Να είσαι καλά αδερφέ.
