Καλώς ήρθες Αργυρή Γιαννίκη και καλή επιτυχία. Υγεία και τύχη να έχεις, τα άλλα είναι στο χέρι σου. Πάντα στο χέρι του καθενός προπονητή είναι η τύχη του. Σίγουρα παίζουν ρόλο και οι αστάθμητοι παράγοντες, χρειάζεται και λίγη τύχη ιδίως όταν ξεκινάς και όταν παίζεις στην πορεία κάποια κρίσιμα ματς που κρίνουν τίτλους. Επειδή μιλάμε για προπονητή της ΑΕΚ αναφέρομαι στους τίτλους. Αυτό θα κληθεί να κάνει στην ΑΕΚ ο νέος προπονητής όπως όλοι οι προπονητές που έχουν αναλάβει την τεχνική της ηγεσία διαχρονικά. Για να φτάσει όμως εκεί πρέπει πρώτα να φτιάξει ομάδα. Ο στόχος της ΑΕΚ την φετινή σεζόν δεν μπορεί να είναι άλλος. Από εκεί και πέρα αν γίνει αυτό τότε τα υπόλοιπα μπορούν να γίνουν πολύ πιο εύκολα. Αυτό ξεκίνησε να κάνει ο Μιλόγεβιτς και δεν πίστεψε ούτε αυτός, ούτε η ομάδα ότι θα τα καταφέρει και αυτό θα κληθεί να κάνει ο Γιαννίκης.
Η ΑΕΚ μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες ώρες είχε νέο προπονητή και σε λιγότερες από 48 τον είχε ανακοινώσει. Είναι η πρώτη φορά που η ΑΕΚ καλείται να αντικαταστήσει προπονητή, πράγμα που γίνεται, δυστυχώς, όλες τις σεζόν εκτός από το 2017-2018 και καταλήγει τόσο γρήγορα. Είναι η πρώτη φορά που η ΑΕΚ και προσωπικά ο Μελισσανίδης είναι τόσο αποφασιστικός και κάθετος στην επιλογή. Ο Γιαννίκης ήταν ο μοναδικός υποψήφιος για την θέση. Η ΑΕΚ δεν ψάχτηκε για κανέναν άλλο. Αυτό από μόνο του λέει πολλά για την πίστη της ομάδας στο πρόσωπο του. Δεν θα σήμαινε βέβαια τίποτα τρομερό αν κοίταζε κι άλλες 2-3 περιπτώσεις και κατέληγε στον Γιαννίκη αλλά αυτή η αποφασιστικότητα δεν περνάει απαρατήρητη. Κυρίως επειδή είναι γνήσια. Φάνηκε από την ταχύτητα των εξελίξεων και την χαρά που προκάλεσε εσωτερικά η συγκεκριμένη εξέλιξη.
Ο Γιαννίκης μπαίνει λοιπόν κατευθείαν στα βαθιά. Η σεζόν τρέχει. Η ΑΕΚ δεν έχει σημειώσει κάποια ιδιαίτερη πρόοδο και δεδομένα δεν έχει παίξει ούτε καν το 50% αυτό που μπορεί να δώσει το συγκεκριμένο ρόστερ. Το χειρότερο είναι πως δεν έχει προοδεύσει καθόλου, δεν υπάρχει μία σταθερά να πατήσει κάποιος και να συνεχίσει από εκεί. Ο Γιαννίκης λοιπόν είναι στην ίδια θέση που ήταν ο Μιλόγεβιτς. Ξεκινάει με ένα πολύ καλό ρόστερ που πρέπει να γίνει ομάδα. Η ΑΕΚ τον εμπιστεύτηκε. Δεν ταιριάζει στην περίπτωση του να λέμε ότι είναι ένα νέο παιδί που πρώτη φορά αναλαμβάνει ομάδα πρωταθλητισμού και πρέπει να περιμένουμε για να τον κρίνουμε. Όταν η ΑΕΚ σε προσλαμβάνει χωρίς να συζητήσει με δεύτερο σημαίνει πως σε θεωρεί έτοιμο για αυτό που θέλει να πετύχει. Έτσι πιστεύω πως θα μπει κι αυτός από σήμερα στη δουλειά…
Πάντα εκτιμώ τους ανθρώπους που ξεκινούν από πολύ χαμηλά και φτάνουν με υπομονή, μόρφωση και πολύ και ποιοτική δουλειά ψηλά. Γιατί πάνω από όλα θυμούνται και σέβονται τον δικό τους αγώνα. Τον κόπο τους. Τις ατελείωτες ώρες δουλειάς πολύ μακριά από τα φώτα σε πρότζεκτ μικρά που σιγά σιγά μεγάλωναν και μαζί τους κι αυτοί. Τέτοια περίπτωση είναι ο Αργύρης Γιαννίκης. Όλα αυτά λοιπόν είναι η κινητήριος δύναμη για να μπει σήμερα στα Σπάτα και να κάνει αυτό που πιστεύει. Χωρίς εκπτώσεις, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Η ποδοσφαιρική του κατάρτιση και οι σπουδές του στο πιο ψηλό επίπεδο αλλά κυρίως η πορεία του από κάτω προς τα πάνω αυτό επιτάσσουν. Από την πρώτη μέρα. Και προσωπικά περιμένω από τον πρώτο αγώνα της Κυριακής απέναντι στον Ατρόμητο να δούμε βελτίωση. Τουλάχιστον στα βασικά κυρίως της αμυντικής λειτουργίας που δεν γίνονταν αλλά και στις αποστάσεις των γραμμών. Και βέβαια ξεκάθαρους ρόλους. Για αρχή…
Ο νέος προπονητής της ΑΕΚ αφού συστήθηκε στο Ελληνικό πρωτάθλημα με την δουλειά του και μόνο περίμενε με υπομονή και αυτοπεποίθηση την μεγάλη ευκαιρία. Την έχει. Ακόμη κι αν την χάσει είμαι σίγουρος πως θα την χάσει με τον τρόπο του. Με τις ιδέες του. Χωρίς εκπτώσεις. Θα παλέψει με τις γνώσεις του. Με την προσωπικότητα και την αυτοπεποίθηση που του δίνει η γνώση του αντικειμένου. Όσο για την ανησυχία ίσως και εύλογη πολλών για το αν θα μπορεί να ελέγξει τα αποδυτήρια ιδίως με το συγκεκριμένο ρόστερ και για το αν θα “ψήσει” παίκτες με ποιότητα και εμπειρία… Πολλά θα παίξουν ρόλο. Ένα όμως είναι πάντα το βασικό. Αυτά που δείχνει ο προπονητής στο γήπεδο και στο πινακάκι να βγαίνουν στο γήπεδο. Και οι παίκτες να γίνονται καλύτεροι και να ανεβάζουν την αξία τους. Αυτό είναι. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα και κάποια που φαίνονται σημαντικά είναι στην πραγματικότητα της πλάκας αν συμβεί το βασικό. Οι παίκτες πάντα όλα τα βλέπουν μέσα από το προσωπικό τους πρίσμα. Από το αν θα γίνουν καλύτεροι ατομικά και μέσα από την ομαδική δουλειά και τις επιτυχίες, αν ανεβάσουν τις μετοχές τους και βέβαια την οικονομική τους αξία. Φυσικά πρέπει όλοι να αισθάνονται χρήσιμοι. Και οι παίκτες σε αυτά είναι πάντα γρήγοροι. Και το μεγάλο όνομα αν έρθει σε 15-20 μέρες θα καταλάβουν αν είναι μεγάλος μόνο στο… όνομα, όπως και με έναν προπονητή με μικρότερο όνομα και λιγότερο λαμπερό βιογραφικό πάλι σε λίγες μέρες θα καταλάβουν που μπορούν να φτάσουν μαζί του. Κι ας μην νικάνε από την πρώτη μέρα. Αν πιστέψουν θα πέσουν και στη φωτιά για αυτόν. Και θα εκτελούν χωρίς να… ρωτάνε. Και χωρίς να σκεφτούν πολλά. Κάποιοι άλλοι θα έχουν σκεφτεί για αυτούς και η δουλειά τους θα απλοποιηθεί. Θα κλείσω όπως άρχισα. Καλή αρχή. Καλή επιτυχία. Υγεία και τύχη…
