Την επόμενη μέρα της πρώτης και πολύ πρώιμης για φέτος συζήτησης ή group therapy στα αποδυτήρια της ΑΕΚ να τονίσω πως δεν μου άρεσε αυτό. Αν εξαιρέσω τα όσα είπε ο Σιμόες που θα μπορούσαν να έχουν ειπωθεί πριν την πρώτη προπόνηση με όλους τους παίκτες παρόντες, θεωρώ πως ήταν άσκοπα. Δεν έχει νόημα ιδίως μετά την τέταρτη μόλις αγωνιστική, στην πρώτη ήττα και σε ένα ματς που αναλύεται πανεύκολα να ρωτάει ο προπονητής τους παίκτες τι φταίει και τι πρέπει να αλλάξει. Θα ήταν υπέροχο να έλεγε πως ξέρει τι φταίει και θα το αλλάξει. Κι ας μην είναι και... 100% σίγουρος. Εδώ ακόμη δεν γνωρίζονται καλά καλά μεταξύ τους οι παίκτες, τι να πουν... Άλλο ο Σιμόες που είπε κάτι που πρέπει να το έχουν στο μυαλό τους όσοι φοράνε την φανέλα της ΑΕΚ. Ανεξάρτητα από ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Πάντα είναι και στο χέρι των παικτών αν θα είναι Πρωταθλητές ή λούζερς. Αλλά όχι μόνο στο δικό τους. Δύο είναι τα ζητούμενα για τον Μιλόγεβιτς και την ομάδα. Ψυχραιμία και δουλειά. Και πάμε παρακάτω. 

Όπως είχα… προβλέψει αμέσως μετά την ολοκλήρωση των μεταγραφών και την δικαιολογημένη έκρηξη ενθουσιασμού με κερασάκι στην τούρτα τον Μοχαμάντι δεν θα αργούσε η στιγμή που με το πρώτο άσχημο αποτέλεσμα και κακή εμφάνιση θα άρχιζε σιγά σιγά μια τάση απαξίωσης και των νέων παικτών και φυσικά οι σκέψεις πως τελικά  ίσως δεν έγιναν και τόσο καλές μεταγραφές. Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα ιδίως στην ΑΕΚ. Και δυστυχώς πολλές φορές και η ίδια η ομάδα, οι προπονητές της, οι τεχνικοί διευθυντές της παίζουν ρόλο σε αυτό τα τελευταία έξι χρόνια. Κάποιοι με δημόσιες τοποθετήσεις και διαρροές κάποιοι με τον τρόπο που διαχειρίζονται τους παίκτες. Η ΑΕΚ είναι η ομάδα από τις μεγάλες που λιγότερο από όλες προστατεύει  τους παίκτες, την αξία τους και την προοπτική τους. Ο περίγυρος είναι ο λιγότερο υπομονετικός και υποστηρικτικός που υπάρχει και πολλές φορές και η διοίκηση της ομάδας βιάζεται να βγάλει οριστικά συμπεράσματα. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο αλλά καλό θα είναι να μην συμβούν και φέτος. 

Μετά το ματς της Τούμπας έχει βγει πολύ κόσμος στη… σέντρα. Από άδικες κρίσεις όπως για τον Στάνκοβιτς π.χ που μάλλον περιόρισε παρά είχε ευθύνη για την έκταση της ήττας μέχρι παίκτες όπως ο Μισελέν και ο Λε Ταλέκ π.χ που πράγματι υστέρησαν στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Όπως υστέρησε η ομάδα συνολικά βέβαια και ο προπονητής από την δική του πλευρά. Ας πάρουμε τους δύο Γάλλους… Δύο παίκτες που ήρθαν από ομάδες Α Εθνικής της Γαλλίας όπου είχαν ρόλο. Δεν είχαν την φανέλα σπίτι τον τελευταίο χρόνο όμως ήταν βασικότατοι την προηγούμενη. Δεν είναι οι καλύτεροι Γάλλοι παίκτες και σίγουρα δεν είναι τρομεροί σε όλα γιατί δεν θα έφευγαν από την Γαλλία για την Ελλάδα. Είναι όμως ξεκάθαρα παίκτες υψηλού επιπέδου για Ελληνικό πρωτάθλημα. Εχουν και μειονεκτήματα. Η ομάδα τα ήξερε όταν τους πήρε. Δουλειά της και συγκεκριμένα του τεχνικού τιμ  σε κάθε ομάδα είναι να “κρύβει” τα μειονεκτήματα και να εκμεταλλεύεται τα προτερήματα του κάθε ποδοσφαιριστή. Όχι αφήνοντας τους στον πάγκο βέβαια αλλά οργανώνοντας έτσι το παιχνίδι της ομάδας ώστε να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν όλοι τα προσόντα τους. Ο Λε Ταλεκ είναι αργός. Ως αργός όμως έπαιζε σε ένα πρωτάθλημα περίπου… πέντε φορές πιο γρήγορα από το Ελληνικό. Προφανώς αν το μόνο του χαρακτηριστικό ήταν το ότι είναι… αργός σίγουρα δεν θα έπαιζε σε αυτό το επίπεδο. Ο 31χρονος Γάλλος είναι ένας παίκτης που ξεκίνησε ως επιθετικός, γύρισε στο κέντρο, έπαιξε και στόπερ με τον Μιλόγεβιτς στον Αστέρα και έκανε τρία χρόνια καριέρα ως βασικό, τις περισσότερες φορές, αμυντικό χάφ σε ομάδα της πρώτης οκτάδας του Γαλλικού πρωταθλήματος. Έπαιζε  μόνος του μπροστά από τα σέντερ μπακ και μπροστά του είχε δύο παίκτες. Σε 4-3-3 και σε 4-1-4-1. Για αυτό τον ρόλο τον πήρε η ΑΕΚ. Οτιδήποτε άλλο είναι λάθος. Είναι ο παίκτης που μπορεί να ξεκινάει το παιχνίδι από τις πίσω γραμμές, να ελέγχει τον χώρο, να γίνεται τρίτο στόπερ όταν ανεβαίνουν τα πλάγια μπακ. Σίγουρα δεν είναι ο παίκτης που μπορεί να ανεβαίνει χωρίς κάλυψη και να περιμένουμε να έχει τις τρομερές επιστροφές παίζοντας ουσιαστικά και ως οκτάρι και βέβαια δεν έχει καμία σχέση το να έχει άλλους δύο μέσους μπροστά του που να συμμετέχουν στο ανασταλτικό κομμάτι και άλλο …κανέναν και να έρχονται οι αντίπαλοι κατά κύματα όπως συνέβει στην Τούμπα. Με τον σωστό σχηματισμό αλλά κυρίως με τον σωστό αγωνιστικό προσανατολισμό όλης της ομάδας είναι παίκτης που μπορεί να κάνει διαφορά στον χώρο ευθύνης του. Και βέβαια δίνει έξτρα ισχύ στις στατικές φάσεις όταν εκτελούνται σωστά στην επίθεση και βέβαια και στην άμυνα όταν υπάρχει σωστή οργάνωση. Ο Σιμόες που είναι ο δεύτερος καθαρός αμυντικός χάφ με άλλα χαρακτηριστικά βολεύεται κι αυτός πολύ καλύτερα να είναι μόνος του σε όλο τον χώρο παρά σε δυάδα ιδίως όταν ο δεύτερος δεν είναι ο… Γιόχανσον. Κι αυτός πολλές φορές έχει φανεί χειρότερος από αυτό που είναι. Χωρίς να είναι πάντα ο μοναδικός υπεύθυνος. Γιατί κι ο Λε Ταλέκ δεν ήταν σε καλή μέρα στη Θεσσαλονίκη αλλά όλη η ομάδα δεν ήξερε τι έκανε. 

Ο Μισελέν πράγματι εκτέθηκε από τον Μπίσεσβαρ. Φαίνεται πως δεν είναι τόσο καλός στην άμυνα ένας με έναν όμως δεν είναι κακός αμυντικός και ούτως η άλλως η άμυνα ένας με έναν όταν ο άλλος έχει την μπάλα και φόρα είναι τρομερά δύσκολη. Χρειάζεται υποστήριξη. Όχι μόνο από τον παίκτη μπροστά του που πράγματι δεν την είχε από τον Λιβάι αλλά από την συνολική λειτουργία της ομάδας που δεν πρέπει να αφήνει πολλές φορές έναν παίκτη τόσο εκτεθειμένο απέναντι σε καλό παίκτη που μάλιστα έχει και  επιλογές δίπλα, όπως στη φάση του πέναλτι π.χ κι αυτός ουσιαστικά μόνος του. Όλα αυτά είναι θέμα ομοιογένειας της ομάδας που στην Τούμπα δεν την είδαμε ποτέ. Πράγματι ο Μισελέν θα μπορούσε να κάνει καλύτερα πράγματα όμως είναι ένας παίκτης με τρομερό ρυθμό και αθλητικά προσόντα που μπορεί να σταθεί αξιοπρεπέστατα και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Τα ανεβάσματα του είναι άριστα και πρέπει σύντομα ο Γκαρσία ή ο Αμραμπατ που παίζουν κυρίως από εκεί αλλά και τα χάφ να τον βλέπουν για να μην… απογοητευτεί προοδευτικά και αρχίζει να μειώνει τα ανεβάσματα. Είναι όπλο στη δεξιά πλευρά και έτσι πρέπει να προσπαθεί να τον αξιοποιήσει η ομάδα. Κρύβοντας όσο γίνεται τα ελαττώματα του. Που δεν είναι και κάτι τρομερό. Σε κάθε περίπτωση είναι ο καλύτερος δεξιός μπακ της ΑΕΚ και όταν η ομάδα καταφέρει να παίζει ως ομάδα με οδηγό το σχήμα και την αγωνιστική προσέγγιση της Κρήτης είναι σίγουρο πως και αυτός και Λε Ταλέκ θα είναι αυτοί που περιμένουμε. Κι αν δεν είναι τότε θα… φταίνε αυτοί και η ομάδα θα λάβει τα μέτρα της. Αν ξαναδούμε πολλές φορές την ΑΕΚ της Τούμπας με αυτή την αφέλεια και το μπλαζέ υφάκι που έβγαζε και ουδείς κατάλαβε από που προέρχονταν τότε δεν θα χαθούν μόνο βαθμοί. Αλλά και παίκτες στους οποίους η ομάδα επένδυσε και προκάλεσε πρωτοφανή ενθουσιασμό και υπερβολική, κατ έμε, πρόωρη αισιοδοξία. Αρκετά! Κάποια στιγμή να γίνει μάθημα το πάθημα ιδίως όταν επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χρόνο. Εγραψα δύο παραδείγματα. Υπάρχουν και πολλά άλλα. Οχι μόνο νέων παικτών. Και βέβαια στην Τούμπα όλοι φάνηκαν κατώτεροι από ότι είναι. Και θα ξαναφανούν αν υπάρξει πάλι τέτοιο... δράμα και στο τέλος θα το πιστέψουμε πως δεν κάνουν και πολύ φοβάμαι μην το πιστέψουν και οι... ίδιοι.