Μετά από καιρό ένα Σαββαβατοκυριακό…. Δεύτερο που η ΑΕΚ έκανε βήματα μπροστά. Στη βαθμολογία και όχι μόνο. Μια μικρή ανάσα σε μια πολύ δύσκολη ούτως ή άλλως σεζόν. Χθες πραγματικά μετά από καιρό για τουλάχιστον 70 λεπτά μόνο χαρά σου έδινε να βλέπεις την ΑΕΚ. Κι ας έπαιζε με τον Απόλλωνα, που πάντως είναι καλύτερη ομάδα από άλλες που έφεραν την ΑΕΚ σε… απόγνωση. Παρά τις τόσες απουσίες η ΑΕΚ κατάφερε να κατεβάσει μια πολύ καλή εντεκάδα με παίκτες που θα μπορούσαν να είναι οι πρώτοι 11 ακόμη κι αν δεν έλειπε κανείς. Μάλιστα ήταν μία από τις σπάνιες φορές που και οι 11 παίκτες έπαιζαν ο καθένας στην καλύτερη του θέση. Το απόλυτα φυσιολογικό δηλαδή που στην ΑΕΚ είναι τόσο δύσκολο επειδή η χημεία του ρόστερ παραδοσιακά είναι χαμηλά στις προτεραιότητες κι ας θα έπρεπε να είναι στην κορυφή.
Τα βλέμματα ήταν πάνω στον Νταντσένκο που ο φουκαράς έπαιζε λες και έπρεπε να αποδείξει ότι έχει… ξαναπαίξει ποδόσφαιρο. Αυτό που γίνεται στην ΑΕΚ με το μπούλινγκ που υποβάλονται οι περισσότεροι νεοαποκτηθέντες παίκτες, και δεν αναφέρομαι στα σχόλια του Facebook, είναι ένα από τα πολλά μύρια που έπονται του ενός κακού που τα τρία τελευταία χρόνια είναι το ότι οι προσδοκίες για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος διαψεύδονται νωρίς. Σε κάθε περίπτωση έδειξε αν μη τι άλλο ότι μπορεί να σταθεί ενώ οι δύο σέντρες που… τόλμησε να βγάλει ήταν από αυτές που σπάνια βλέπουμε από μπακ της ΑΕΚ από τότε που αποχώρησε ο Γκάλο. Αν βέβαια συνεχίσει να παίζει “ευνουχισμένος” με εμφανή τον φόβο να βγει μπροστά ακόμη κι όταν η ΑΕΚ έπαιζε με τριάδα στην άμυνα στο τέλος είναι δεδομένο πως θα μονιμοποιηθεί στον πάγκο μόλις επιστρέψει ο Μπακάκης και εκεί θα μείνει τουλάχιστον για φέτος. Για την επόμενη σεζόν έχει ο Θεός.
Από εκεί και πέρα σίγουρα ο Αλμπάνης έκανε ένα παιχνίδι επιπέδου βασικού παίκτη ΑΕΚ. Όπως όμως είπε και ο ίδιος το ζητούμενο είναι η διάρκεια. Αν παίζει έτσι όπως την Δευτέρα μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Έτσι τον θέλει η ομάδα ως βασικό και όπως ήταν με τον Αστέρα ως αλλαγή. Τα πλέι οφ θα είναι κρίσιμα για αρκετούς παίκτες και ο Χρήστος είναι ένας από αυτούς. Σε ατομικό επίπεδο όλοι οι παίκτες έκαναν αυτό που έπρεπε. Όπως και για τον Αλμπάνη όμως έτσι και για όλους το ζητούμενο είναι η διάρκεια. Μια λέξη… άγνωστη για την φετινή ΑΕΚ εκτός από τα πρώτα ματς του Μανόλο μετά το Καραϊσκάκη. Αυτή την ΑΕΚ του Ιανουαρίου με περισσότερη ένταση αν την δούμε στα πλέι οφ και στο κύπελλο τότε η χρονιά μπορεί να έχει ένα καλό φινάλε.
Μεγαλύτερη όμως σημασία ακόμη κι από αυτό έχει η κινητικότητα που υπάρχει στην ΑΕΚ με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Μελισσανίδη που έχει κάνει τα γραφεία… σπίτι του ενώ πέρασε κι από το σπίτι του Μανόλο και συζήτησε ανοικτά μαζί του μετά το σοκ του Βόλου μην αφήνοντας να περάσει έτσι αυτό που ζήσαμε το βράδυ της Πέμπτης.
Μετά το οριστικό κλείσιμο της χρηματοδότησης της Αγία Σοφίας που ήταν το μεγάλο άγχος και η φυσιολογική προτεραιότητα ο Δημήτρης Μελισσανίδης ολοκληρώνει τις αλλαγές και τις ανακατατάξεις στην ΠΑΕ. Με προσωπικές του επιλογές περισσότερο από ποτέ. Τέτοια είναι ο Γιώργος Κοσμάς για την θέση του διευθύνοντα συμβούλου. Μια επιλογή που μπορεί να παραξένεψε πολλούς αλλά στην πραγματικότητα είναι όχι απλά μια καλή επιλογή αλλά και χωρίς ρίσκο. Ή τουλάχιστον με μικρότερο ρίσκο από την επιλογή του Μήνα Λυσσάνδρου που επίσης αποδείχτηκε πετυχημένη και εκτός των άλλων πρόσφερε και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο ένα στέλεχος με μέλλον. Πολύ πιο εύκολο είναι να αναλάβει αυτό το πόστο ένας άνθρωπος με πάνω από 10 χρόνια εμπειρία σε διοικητικές θέσεις τα έξι ως επικεφαλής και με 30 χρόνια εμπειρία στην ΑΕΚ με απόλυτη γνώση σε πρόσωπα και πράγματα. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι νέος διευθύνων σύμβουλος θα δώσει το στίγμα του πάρα πολύ γρήγορα. Θα δώσει τον τόνο και θα είναι αυτός που θα δουλεύει περισσότερο από όλους ώστε όλοι να τον ακολουθήσουν. Και σίγουρα δεν θα διστάσει όπου απαιτείται να βγει μπροστά για την ΑΕΚ και τον Μελισσανίδη χωρίς να τον νοιάζει η γνώμη των… άλλων. Πιθανότατα δεν θα ακούσει καλά λόγια από αντιπάλους, ούτε θα πέσει το όνομα του στο τραπέζι για κάποια… υπερκομματική θέση αλλά σίγουρα θα πολεμήσει από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα για την ΑΕΚ σε ότι περνάει από το χέρι του. Προσωπικά είμαι περισσότερο από χαρούμενος σε ανθρώπινο επίπεδο. Για πολλούς λόγους αλλά κυρίως επειδή αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως ότι κι αν γίνει στην πορεία, όσοι κι αν σε πολεμήσουν κι αν σε πουλήσουν αν αξίζεις θα βρεις την δικαίωση από κάποιον που ξέρει να κρίνει κι ας μην είναι ο δρόμος εύκολος. Ποδόσφαιρο είναι και όλα θα κριθούν από το αποτέλεσμα. Όμως σίγουρα από αυτό το πόστο την μάχη θα την δώσει ένας ΔΙΚΟΣ μας…
