H μέρα χθες είχε πολλές συγκινήσεις. Ξεκίνησε το πρωί με την πρόταση της Αλ Νασρ που έγινε επίσημη και άνοιξε το δρόμο για το μεγάλο αντίο στον Πέτρο Μάνταλο και τελείωσε με τη μεγάλη ανατροπή και την υπογραφή σε χρόνο ρεκόρ με τις φόρμες και χωρίς μάνατζερ μαζί του Κώστα Γαλανόπουλου στο νέο τριετές συμβόλαιο με την ΑΕΚ.
Πραγματικά δεν ξέρεις απο που να αρχίσεις. Η μεταγραφή του Πέτρου έχει συμφωνηθεί, θα τελειώσει μόλις πέσουν και οι υπογραφές που δεν έχουν πέσει ακόμη και όταν γίνει αυτό πράγματι ο αποχωρισμός θα είναι πάρα πολύ δύσκολος. Εκτός από τα 6 χρόνια, τα 5 με το περιβραχιόνιο στο μπράτσο, τις δύσκολες στιγμές με τους δυο τραυματισμούς που για άλλους αρκεί και ένας για να τους κόψει την μπάλα, τα 47 γκολ και τις 59 ασίστ σε 201 ματς, το κύπελλο, το πρωτάθλημα, τους ομίλους και των δύο Ευρωπαϊκών διοργανώσεων είναι και ότι ο Πέτρος ήταν το πρόσωπο της ΑΕΚ. Η βάση της. Η σταθερά της από την ημέρα που επέστρεψε. Στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Στην πρώτη γραμμή. Διάβασε πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Δεν λέω άκουσε γιατί άλλο είναι το κοινό του γηπέδου όπου όλοι κάποια στιγμή θα το ακούσουν όμως όλοι για αυτό τον λαό παίζουν και το χειροκρότημα δίνει φτερά κι άλλο το κοινό των social media όπου ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει με 100 διαφορετικά κίνητρα και κριτήρια. Σεβαστές βέβαια όλες οι απόψεις αλλά σίγουρα κάποιες δεν έχουν και ιδιαίτερη βαρύτητα. Αλλωστε πολλοί από αυτούς το μοναδικό τους πρόβλημα με τον Μάνταλο ήταν το ότι ο Μελισσανίδης είχε πει δημόσια ότι τον γουστάρει και για τους ίδιους “κάποιους” είναι η ζωή τους να πηγαίνουν αντίθετα στον Μελισσανίδη έστω και χτυπωντας τα σαμάρια. Σε όλα όμως ο Πέτρος αντέδρασε με μοναδική παλικαριά και χωρίς ποτέ να αφήσει οτιδήποτε να χαλάσει τη μοναδική σχέση του με την ΑΕΚ. Μια σχέση που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2013 όταν έγινε ο πρώτος πραγματικά σπουδαίος παίκτης της νέας εποχής της ΑΕΚ και υπέγραψε συμβόλαιο στη Γ Εθνική με προοπτική να αρχίσει να παίζει στην ομάδα στη Β Εθνική. Βρέθηκε σε παρόμοια θέση τότε με τον Κολοβό. Να διαλέξει ομάδα αφού η ομάδα του τα είχε βρει και με τους δύο υποψήφιους αγοραστές. Διάλεξε ΑΕΚ. Και η ζωή τον δικαίωσε όπως και τον Μελισσανίδη που αποφάσισε να χτίσει πάνω του τον Ελληνικό κορμό της ομάδας που θα επέστρεφε. Δεν ήταν καλός σε όλα τα παιχνίδια, ίσως δεν έφτασε κι εκεί που μπορούσε αγωνιστικά γιατί δεν ζορίστηκε ακόμη περισσότερο έχοντας όμως δυο τραυματισμούς που άλλους μπορεί να τους μετέτρεπαν σε… χομπίστες ποδοσφαριστές και όχι διεθνείς τοπ επιπέδου όπως παρέμεινε πάντα ο Μάνταλος… Ο μακράν ποιοτικότερος Ελληνας παίκτης της ΑΕΚ και σίγουρα ο πιο σημαντικός ως συνολική παρουσία όλα αυτά τα χρόνια…
Φεύγει στη χειρότερη δυνατή στιγμή με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια αφού ακόμη κι αν δεν ήταν ο καλύτερος στο δεύτερο κομμάτι της σεζόν που η ΑΕΚ αναστήθηκε και έβαλε τις βάσεις για αυτή που αρχίζει ήταν σίγουρα ο πιο κομβικός στο αγωνιστικό πλάνο του προπονητή που ανέστησε την ομάδα και συνεχίζει. Αυτά όμως τα υπεραναλύσαμε το Σάββατο. Το θέμα τώρα είναι ο αντικαταστάτης. Κατά την άποψη μου το δυσκολότερο στοίχημα της ΑΕΚ αυτό το καλοκαίρι που γίνεται δυσκολότερο επειδή προέκυψε απρόσμενα. Ο Γκαρθία που είναι ένας πολύ καλός παίκτης με γεμάτες χρονιές και πλουραλιστική παρουσία στο κέντρο θα είναι μια πολύ καλή μεταγραφή. Ομως χρειάζεται προσοχή. Η ΑΕΚ πρέπει να αντικαταστήσει τον Μάνταλο. Είναι βαριά η κληρονομιά και πιστεύω πως πρέπει να αναζητηθεί ίσως μια λύση με πιο… πολλά χιλιόμετρα. Κάποιος πιο έμπειρος και με ακόμη καλύτερο βιογραφικό. Κάποιος αδιαμφισβητητος που μπορεί να μην κάνει την δουλειά του Πέτρου στα αποδυτήρια, εκεί μπορούν να δοθούν άλλες λύσεις, αλλά που σίγουρα θα μπορεί να μπει ως πιο βαρύ όνομα στο γήπεδο και να έχει την ποιότητα να το υποστηρίξει. Σίγουρα υπάρχουν τέτοιοι παίκτες. Είναι το καλοκαίρι των ευκαιριών και συνεχίζεται και το φθινόπωρο. Και σε αυτή την συγκυρία η ΑΕΚ μπορεί να ευνοηθεί αφού κατάφερε να κάνει τις δύο καλύτερες πωλήσεις της ιστορίας της στο δυσκολότερο οικονομικά καλοκαίρι και έχει τα χρήματα που χρειάζεται ένας τέτοιος παίκτης για να έρθει στην Ελλάδα. Καλό είναι να είσαι έτοιμος με λύσεις όπως αποδείχτηκε για άλλη μια φορά όμως μερικές φορές αξίζει να είσαι υπομονετικός. Με αυτά δεν εννοώ ότι ο Γκαρθία δεν είναι μια σούπερ προσθήκη για την ΑΕΚ και το Ελληνικό πρωτάθλημα. Ομως εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο. Κι όταν ξεκινάς με βάση έναν παίκτη του επιπέδου του Ισπανού το σίγουρο είναι πως έχεις πολλες ελπίδες να τα καταφέρεις στον στόχο σου. Κι αν τελικά ο Γκαρθία είναι η επιλογή τότε και πάλι καλά τα έχεις καταφέρει. Από εκεί και πέρα όλα θα κριθούν στο γήπεδο. Ειπαμε. Πολλές φορές κάποια πράγματα βγαίνουν σε καλό όταν κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει όταν συμβαίνουν. Ολα στο χόρτο θα φανούν, εδώ κολλάει.
Η βόμβα όμως της χθεσινής μέρας ήταν σίγουρα η ανακοίνωση της ανανέωσης του συμβολαίου του Κώστα Γαλανόπουλου. Του Κωστάκη. Εδώ να διευκρινίσω κάτι επειδή πολλοί μπερδεύονται και ίσως φταίμε κι εμείς. Στη αθλητική δημοσιογραφία η λέξη βόμβα ή το μπαμ χρησιμοποιούνται για κάτι απρόσμενο. Κάτι που συμβαινει ξαφνικά, κάτι που κανείς δεν περίμενε. Δεν σημαίνει ότι είναι κάποιος παικταράς και για αυτό τον βαφτίζουμε “βόμβα”. Εκεί η λέξη μπαίνει επειδή είναι ένας παίκτης που λίγοι περίμεναν ότι θα μπορούσε να έρθει στην ομάδα π.χ. Δεν χρησιμοποιείται καν μόνο για θετικές ειδήσεις. Συνοδεύει και ξαφνικές αρνητικές ειδήσεις. Για παράδειγμα. Βόμβα: Παραιτήθηκε ο Σίλβα, ψάχνει προπονητή ο Ολυμπιακός. Ή για να πούμε και για ΑΕΚ: Βόμβα! Τέλος από τώρα ο Βράνιες! Αυτή η μικρή διευκρίνηση και πάμε παρακάτω. Αυτή η ανανέωση λοιπόν ήταν βόμβα. θα μπορούσε να συμβεί μόνο στην ΑΕΚ του Μελισσανίδη τόσο κοντά στο… ναυάγιο της και μάλλον μόνο με τον Κωστάκη ένα δικό μας παιδί που ξανατονίζω πως δεν είχε ευθύνη για τα λάθη της ΑΕΚ στην περίπτωση του. Δεν εννοώ τα αγωνιστικά αλλά ξεκάθαρα το πως προσπάθησε η ομάδα να δρομολογήσει την πώληση του δίνοντας τον ουσιαστικά σε ένα γραφείο μάνατζερ που όπως φάνηκε παραλίγο να της τον στερήσει και χωρίς κέρδος και που τελικά αν ο Μελισσανίδης δεν διόρθωνε το λάθος, για το οποίο βέβαια ως υπεράνω όλων είχε την βασική ευθύνη, θα στοίχιζε την απώλεια του παίκτη και πιθανότατα και με χροιά ήττας αν κατέληγε στον Ολυμπιακό. Αλλωστε προχθές αρθρογράφος και σχεδόν συνέταιρος του προέδρου του Ολυμπιακού στα Media συμβούλευε τον Κώστα να μην υποκύψει και να κάνει υπομονή δουλεύοντας για τον επόμενο εργοδότη του. Μάλλον καμιά ομάδα Τσάμπιονσιπ είχε στο μυαλό του…
Τελικά ο… εργοδότης είναι ο ίδιος και για αυτόν θα συνεχισει να δουλεύει ο Κώστας από σήμερα. Το ότι ο παίκτης πήγε στα γραφεία με τις φόρμες τρέχοντας από τα Σπάτα και το ότι ο μάνατζερ του παρέστη από την… Γερμανια τα λέει όλα για το ποιος επέβαλε τους όρους του. Και έτσι έπρεπε να γίνει. Ανεξάρτητα αν ο Γαλανόπουλος θα καταφέρει να προοδεύσει και να δικαιώσει την ΑΕΚ πιστευω πως έγινε το σωστό. Ο παίκτη πήρε ένα δίκαιο συμβόλαιο με χρήματα προσαρμοσμένα στην αγορά και στην εξέλιξη του αυτά τα χρόνια και η ΑΕΚ κράτησε ένα δικό της παιδί ελπίζοντας πως αυτή η τριετία θα είναι πιο αποδοτική και σταθερά ανοδική που θα μπορέσει ακόμη και να τον καθιερώσει στην βασική της εντεκάδα. Αλλά και βασικός να μην γίνει, να είναι μια σίγουρη λύση όποτε μπαίνει να παίζει. Τώρα το αν σε βάθος τριετίας ο Γαλανόπουλος ή ο Κάστανος, που κόπηκε λόγω της ανανέωσης του Κώστα, θα πρόσφεραν περισσότερο είναι μια υποθετική συζήτηση. Στην ΑΕΚ είναι ο Γαλανόπουλος και έχει μπροστά του όλο το μέλλον και όλες τις προκλήσεις ανοικτές.
Σημασία μεγάλη ίσως και μεγαλύτερη έχει το ότι η ΑΕΚ δικαιώθηκε για άλλη μια φορά για την πολιτική της. Ορισε μια τιμή βάσει της αγοράς που τελικά έγινε αποδεκτή από τον παίκτη και μάλιστα μέσα σε δυο μέρες και όχι σε 1-2 μήνες όπως είχε συμβεί με Μπακασέτα και Σιμόες. Και στο διάστημα που η πλευρά του παίκτη εξέπεμπε σε άλλα μήκη κύματος έκανε ξεκάθαρο το ότι θα κοιταξει μπροστά προχωρόντας με άλλο παίκτη με πολυετές συμβόλαιο και μην υπολογίζοντας για όλόκληρη τη σεζόν τον Γαλανόπουλο. Κακά τα ψέμματα έπαιξε βασικό ρόλο αυτή η πολιτική της ομάδας για την οποία τόσο κατηγορήθηκε ο Μελισσανίδης που όπως αποδείχτηκε για άλλη μια φορά απλά διαφύλαξε τα συμφέροντα της ΑΕΚ. Οπως σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις που πλην του Λαμπρόπουλου που η ΑΕΚ με αγωνιστικά κριτήρια δεν ήθελε να τον κρατήσει παρότι μπορούσε, ανανέωσε με του τρεις από τους τέσσερις στα χρήματα που ήθελε λίγο πάνω αλλά και λίγο… κάτω σε μια περίπτωση από τις αρχικές προσφορές που δεν είχαν αποδεχτεί οι παίκτες. Και ούτε οι ίδιοι οι παίκτες βέβαια βγήκαν χαμένοι. Ο Μπακασέτας όταν ζήτησε να φύγει διευκολύνθηκε από την ομάδα και τώρα έχει ανεβάσει τις μετοχές του βρίσκοντας την θέση που λόγω καλύτερων ανταγωνιστών δεν είχε βρει και ο Σιμόες στα 31 του πια ξανάγινε βασικός και συνεχίζει σπίτι του. Στο χέρι και του Κωστάκη ειναι να βγει κερδισμένος. Κι είναι να έρθει η μεταγραφή θα έρθει. Πρώτα να παίξει όμως. Κι αυτό δεν το λέω για τον παίκτη μόνο αλλά και για την ΑΕΚ. Το καλύτερο πράγμα για μια ομάδα είναι να έχει δικά της παιδιά πρωταγωνιστές. Κι αυτό είναι και το μέλλον με τα οικονομικά δεδομένα που γίνονται όλο και χειρότερα. Ομως πρέπει να μπορούν. Οχι με το ζόρι. Κι αυτό πρέπει να υπάρχει ο κατάλληλος προπονητής που θα τα εμφανίσει την κατάλληλη στιγμή. Προχωράμε…
