Η Θεσσαλονίκη μας πάει φέτος κι έρχεται και η Κυριακή. Γιατί ήδη το πιο σημαντικό παιχνίδι είναι αυτό που έρχεται. Στο Χαριλάου με τον Αρη που ποτέ δεν ξέρεις αν θα αναστηθεί την πιο… ακατάλληλη στιγμή και που φέτος είχε μέχρι το υπέροχο 96 την προηγούμενη Τετάρτη μια απίστευτη τύχη απέναντι στην ΑΕΚ. Κάρμα θα έλεγαν οι συμπολίτες και αιώνιοι αντίπαλοι του Αρεως που θεωρούν ότι τους έκλεψαν επειδή δεν τους άφησαν να κλέψουν και πρωτάθλημα με γκολ οφσάιντ όπως μας είχαν κλέψει την προηγούμενη σεζόν το κύπελλο αφού πρώτα μας έσφιξαν το χέρι. Κι όμως σε αυτό το απατηλό αφήγημα του κάρμα στηρίχτηκε μια ολόκληρη σεζόν του ΠΑΟΚ πέρυσι χάρη στον Λουτσέσκου που τους έπεισε όλους πως παλεύουν για κάτι ανώτερο κόντρα σε όλους κι ας ήταν στην πραγματικότητα οι μόνοι ευνοημένοι. Οταν όμως στηρίζεσαι σε κάτι τόσο ψεύτικο δεν μπορείς να έχεις διάρκεια. Κι όταν έχεις απολαύσει την ατιμωρησία πρέπει να έχεις το μυαλό να πατήσεις κάπου ένα φρένο και όχι να προκαλείς το δημόσιο αίσθημα και την τύχη σου βάζοντας μπροστινό έναν ανηψιό από το Κιλκίς με 10.000.000 ευρώ μέτρητα. Βέβαια κι εκεί δεν αφέθηκε στην τύχη του και σώθηκε από τον υποβιβασμό με αλλαγή ποινής λίγες ώρες μετά την απόφαση ενοχής του αλλά αυτό δεν θα μπορεί να γίνεται πάντα. Κάθε χρόνο σχεδόν ο ΠΑΟΚ κάνει κάποιο πολύ χοντρό παράπτωμα, την γλυτώνει πολύ φτηνά και αντί να διορθωθεί ρίχνει πάντα την ευθύνη κάπου αλλού. Στο ΠΟΚ και στην παγκόσμια συνομωσία εναντίον του που μέχρι και στο Τσάμπιονς Λιγκ τον... φοβόταν για αυτό έσπρωξε τον Αγιαξ. 

Αυτά για τον ΠΑΟΚ αλλά το θέμα μας είναι πάντα η ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που χθες στην Τούμπα έφτασε στην κορύφωση της μετά την επανέναρξη της σεζόν στο πιο κατάλληλο σημείο. Μια ΑΕΚ που ήταν συνέχεια των αγώνων με Αρη σε πρωτάθλημα και κύπελλο και του αγώνα με τον ΟΦΗ στην Κρήτη για όποιον δεν είχε σταθεί μόνο στα αποτελέσματα αλλά σε αυτά που έκανε αλλά και δεν έκανε η ομάδα στο γήπεδο. Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν και παραμένει κάτι άλλο. Κι ότι γράφτηκε και ειπώθηκε για το παιχνίδι της περασμένης Κυριακής ισχύει στο ακέραιο. Θα ισχύει ακόμη κι αν η ΑΕΚ πάρει το κύπελλο, θα ίσχυε ακόμη κι αν ο χειριστής Var είχε δώσει το πέναλτι και η ΑΕΚ ισοφάριζε 2-2. Ομως ο στόχος μέχρι τις 19 Ιουλίου δεν είναι να γίνει η ΑΕΚ καλύτερη από τον Ολυμπιακό. Είναι να περάσει τον ΠΑΟΚ και να κυνηγήσει το όνειρο του Champions League αλλά και το Europa και την επιστροφή σε ομίλους Ευρωπαϊκής διοργάνωσης με καλύτερες συνθήκες. Και αυτός ο στόχος ήταν και πλέον είναι ακόμη περισσότερος εφικτός. Κι αν όλες οι ομάδες στα πλέι οφ ήταν όπως πριν την διακοπή τότε η ΑΕΚ θα κάλυπτε και την απόσταση των 7 πόντων. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η εικόνα των δύο ομάδων σε όλα σχεδόν του ματς που επιβεβαιώθηκε χωρίς αμφιβολία στον περίπατο που έκανε χθες η ΑΕΚ μέσα στην Τούμπα. 

Μια νίκη που βασίστηκε μόνο στο ότι η ΑΕΚ είναι καλύτερη και σίγουρα πιο ποιοτική, τουλάχιστον μεσοεπιθετικά, ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Είναι καλύτερη και έπαιξε ως καλύτερη. Δεν έκανε μια τυπική εμφάνιση εκτός έδρας ντέρμπι αλλά προσέγγισε το ματς όπως στο Γεντί Κουλέ και στο Χαριλάου. Πάνω κάτω ίδια αντίσταση βρήκε από τον ΠΑΟΚ αλλά χθες δεν πλήρωσε τα λάθη της οπως παραλίγο να τα πληρώσει ακριβά στο Χαριλάου. Γιατί λάθη έγιναν πάλι και θα μπορούσαν να στοιχίσουν. Και είναι ένα στοιχείο προβληματισμού για μένα να κινδυνεύει το αριστούργημα που παρουσίασε χθες ο Καρέρα από προσωπικά λάθη όπως αυτό του πολύ καλού Σιμόες και τα δύο του ανεκδιήγητου Οικονόμου που μπήκε για 8 λεπτά συν τις καθυστερήσεις και δεν καθάρισε καμία από τις φάσεις που του έτυχαν παρότι και στις δύο είχε το πλεονέκτημα. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών αλλά όχι μέσα στην περιοχή σου. Εκεί σε επίπεδο ΑΕΚ υπάρχει πρόβλημα. 

Η ΑΕΚ πήρε πάλι το πλεονέκτημα που μόνη της είχε απωλέσει σε δύο ματς που ο ΠΑΟΚ θα τα πάρει και τα δύο έστω και με αυτό το ναυάγιο γιατί ήταν τυχερός στην κλήρωση και θα υποδεχτεί ΠΑΟ και Αρη σε περίοδο πειραματισμών και εκτάκτου ανάγκης και ρέφαρε με τον τρόπο που κάθε προπονητής, παίκτης, παράγοντας και βέβαια οπαδός ονειρεύεται. Με επιβλητική εμφάνιση και καθαρή νίκη μέσα στην έδρα του ανταγωνιστή της για τον στόχο που έχει μείνει στο πρωτάθλημα. Νίκη που εκτός από τους βαθμούς σε μάτς έξι πόντων και το πλεονέκτημα σε ισοβαθμία της έδωσε και το μεγαλο ψυχολογικό προβάδισμα απέναντι σε έναν αντίπαλο που οπαδοί του ξενύχτησαν έξω από το γήπεδο του για να κράξουν την ομάδα τους. Η ΑΕΚ έχει σοβαρό προπονητή και θα είναι σίγουρα σοβαρή μέχρι το τέλος. Τίποτα δεν τελείωσε, μόνο ο πρώτος γύρος…

Για τον Γιώργο. Φαίνεται σαν ψέμα αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε κι αυτός. Για αυτόν η νίκη, το κείμενο και η φωτογραφία από την αγαπημένη του Πόλη. Δεν προλάβαμε φίλε να βρεθούμε εκεί που ξεκίνησαν όλα…