Τα τελευταία χρόνια, από τότε που ανακάλυψα, με τον σκληρό τρόπο, πως ακόμη και η συμμετοχή στην Α Εθνική είναι σπουδαία πάντα έγραφα με μεγάλη χαρά αυτό το κείμενο. Της πρεμιέρας. Κάθε φορά. Σήμερα η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αυτή την χαρά των προηγούμενων τεσσάρων χρόνων. Το σοκ των δύο τελευταίων αγώνων είνα αξεπέραστο. Ανεξάρτητα από αποτελέσματα και στατιστικά αγώνων που θα μπορούσαν να ξεγελάσουν η εικόνα ιδίως μέσα από το γήπεδο όπου είχα την τύχη να βρίσκομαι ήταν σοκαριστική σε πράγματα που θεωρείς δεδομένα. Αυτονόητα. Μακάρι το θέμα να ήταν η έλλειψη στόπερ, οι λάθος επιλογές προσώπων για την εντεκάδα ή ακόμη και αυτό που πάρα πολλοί έχουν πιστέψει, το ότι δηλαδή υπάρχει ένα σχέδιο αδικίας των Πορτογάλων σε βάρος όλων των άλλων μέσα στην ομάδα. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ήταν τυχεροί όσοι δεν έπαιζαν στα δύο προηγούμενα ματς. Τυχεροί σε ατομικό επίπεδο. Αλλά όταν υπάρχει ένας διακριθέντας και δέκα υστερήσαντες τότε το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο από όλα αυτά που ακούγονται και γράφονται αυτές τις μέρες. Οπότε οι 4-5 αλλαγές το λιγότερο που θα γίνουν σήμερα στην εντεκάδα δεν αρκούν σίγουρα για να δούμε κάτι πολύ διαφορετικό. Ειλικρινά σήμερα δεν σκέφτομαι καν την Δευτέρα. Δεν σκέφτομαι τίποτα. Μόνο το ματς αυτό. Το μισό μηδέν και τους τρεις βαθμούς. Εστω με γκολ - πέναλτι που θα δείξει το var , από την… σωστή γωνία λήψης. Τίποτε άλλο. Μόνο αυτό. Επίσης δεν κρίνεται τίποτε άλλο σήμερα. Μόνο αυτό. Οι τρεις βαθμοί που αν έρθουν θα είμαστε σίγουροι ότι δεν θα τραβάμε τα μαλλιά μας τον Μάιο. Γιατί όταν όλα θα έχουν ξεχαστεί οι τρεις βαθμοί που θα έχει κερδίσει η ΑΕΚ θα ακολουθούν.
Ποτέ δεν δίνω οδηγίες συμπεριφοράς, σπάνια 2-3 φορές τα τελευταία χρόνια σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ έχω μπει στον πειρασμό να γράψω ή να πω ότι είναι υποχρέωση να πάμε γήπεδο. Ο καθένας πάει στο γήπεδο όποτε θέλει και φέρεται όπως θέλει αρκεί βέβαια να μην είναι παραβατικός. Αν γουστάρει χειροκροτάει και φωνάζει, αν δεν του αρέσει αυτό που βλέπει γιουχάρει. Ετσι είναι το ποδόσφαιρο παντού, ιδίως στις μεγάλες ομάδες που κυνηγάνε κάθε χρόνο τους τίτλους. Απόψε το βραδυ όμως πιστέψτε με ΟΛΟΙ αυτοί που θα παίζουν χρειάζονται εμψύχωση. Το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι ΜΟΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ και όπως φάνηκε στο προηγούμενο ματς και στις χθεσινές δηλώσεις των παικτών και αθλητικό. Το τραγικό είναι ότι την προηγούμενη Πέμπτη αν εξαιρεθεί ο Λόπεζ στο πρωτο γκολ των Τούρκων που κόλλησε και κράτησε δύο παίκτες στο παιχνίδι που εύκολα θα είχαν βγει οφσάιντ και δεν θα υπήρχε φάση πιστέψτε με ότι όλοι έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν. Ναι είναι τραγικό αλλά είναι η αλήθεια και πρέπει να την έχουμε στο μυαλό μας.
Κάτι έχει πάει πολύ στραβά αλλά δεν θα το λύσουμε σήμερα. Οπότε και να γιουχάρεις παίκτες που κάνουν ότι μπορούν είναι δεδομένο πως, σε αντίθεση με άλλες φορές που πράγματι η γιούχα ξυπνάει και μπορεί να βελτιώσει τα πράγματα, απόψε μόνο χειρότερα θα γίνουν. Ξαναγράφω και θέλω να το πιστέψετε. Δεν είναι θέμα διάθεσης. Ακόμη και τα φαινόμενα της ρεβάνς με την Κραϊόβα που έδειξαν συμπτώματα ατομισμού και όχι ενωμένης ομάδας οφείλονταν τελικά στην προσωπική ανασφάλεια που έχουν αρχίσει να αισθάνονται οι παίκτες και από τότε έχει μεγαλώσει κατά πολύ. Ομως με την Τράμπζον έπαιξαν ο ένας για τον άλλον όσο μπορούσαν. Αυτό μπορούσαν. Σήμερα αυτό που μπορούμε να περιμένουμε και να παρακαλάμε θα έλεγα είναι μια εμφάνιση σαν αυτή του αγώνα της Ρουμανίας με την Κραϊόβα. Ναι θα αρκεί με λίγη τύχη για να έρθει η νίκη και οι τρεις βαθμοί. Ομως επειδή η Ξάνθη δεν είναι καλύτερη ομάδα αλλά σίγουρα θα είναι πιο έξυπνη από την Κραϊόβα θα πρέπει όσοι παίξουν να δώσουν κι αυτό που… δεν μπορούν. Και κυρίως να βλέπουν τον συμπαίκτη για… θεό. Ούτε προπονητής χρειάζεται για αυτό. Να έχουν στο μυαλό τους συνέχεια τα όμορφα λόγια που τους είπαν τα παιδιά της ORIGINAL. Ολοι, που θα είμαστε το βράδυ στο ΟΑΚΑ, για έναν και ένας για όλους. Και ιδίως όσο περνάει η ώρα και τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα μέσα στον αγωνιστκό χώρο τόσο μεγαλύτερη πρέπει να γίνεται η αλληλεγγύη και η βοήθεια. Συναγερμός που έλεγε παλιά ο αρχηγός μισό - μηδέν και τρεις πόντους. Νίκη και σήμερα και όλα θα γίνουν.
