Η τελευταία μέρα στο «Νίκος Γκούμας» (ΦΩΤΟ,VIDEO)

Η μέρα που ήρθε (3/5) μας θυμίζει μια ήμερα αποχωρισμού που έμελλε να αποδειχθεί μέρα καταστροφής. Σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια η ΑΕΚ νίκησε με 4-0 τον Αρη και αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας που διεξήχθη στο παλιό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, στο λατρεμένο σπίτι της ΑΕΚ, από το 1930 έως και το 2003.

Ηταν η εποχή που ο πανίσχυρος άνδρας της Ερασιτεχνικής αλλά και της ΠΑΕ ΑΕΚ (το μητρικό σωματείο είχε σχηματίσει διοίκηση Πρωτοδικείου στην ΠΑΕ, μετά τον καταστροφικό ενάμιση χρόνο της οικογένειας Ψωμιάδη) Γιάννης Γρανίτσας αποφάσιζε και διέταζε. Από το 2000 είχε καταστρώσει ένα σχέδιο κατασκευής ενός... θηριώδους γηπέδου-εμπορικού κέντρου στη θέση του παλιού γηπέδου και πλέον ήταν η κατάλληλη γι' αυτόν ώρα να ξεκινήσει το έργο.

Το έργο ξεκίνησε, με την κατεδάφιση του Νίκους Γκούμας, αλλά δεν άρχισε και δεν τελείωσε ποτέ η κατασκευή του νέου. Στην πορεία το σχέδιο αποδείχθηκε πολύ ευάλωτο νομικά («κάτοικοι» και ΣτΕ όρθωσαν εμπόδια) και χωρίς σοβαρό οικονομικό σχεδιασμό, ενώ βγήκε και από τον φάκελο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, προς όφελος του γηπέδου του Ολυμπιακού. Ακολούθησε η εποχή της διοίκησης Νικολαϊδη που δεν επεδίωξε ποτέ την κατασκευή γηπέδου στον χώρο αυτό και έπρεπε να φτάσουμε στο 2013 για να ξαναπάρει «ζωή» το όνειρο της επιστροφής με ηγέτη και μπροστάρη τον Δημήτρη Μελισσανίδη.

Τον Μάιο του 2003 ο Γρανίτσας είχε πείσει τον περισσότερο κόσμο ότι μπορούσε να φτιάξει γήπεδο και έσπευσε βεβιασμένα να κατεδαφίσει το παλιό. Ηταν μάλιστα τόσο πεπεισμένοι οι οπαδοί και ο Τύπος ότι αυτός ο άνθρωπος είχε τον τρόπο να πετύχει την κατασκευή μιας τόσο μεγάλης εγκατάστασης, ώστε το κλίμα ήταν πανηγυρικό.

Αυτό το «πανηγύρι» κορυφώθηκε σαν σήμερα, το Σάββατο 3 Μαϊου 2003, στον αγώνα με τον Αρη. Η καταπληκτική σε εκείνο τον δεύτερο γύρο ΑΕΚ (ο Ψωμιάδης είχε εγκαταλείψει το «σκάφος» ακριβώς στα μισά του πρωταθλήματος) έκανε πλάκα με την ομάδα της Θεσσαλονίκης και νίκησε 4-0 με τα γκολ των Κατσουράνη (13') Λάκη (30' και 45') και Ιλια Ιβιτς (77'). Ηταν η 10η από τις 12 σερί νίκες στο τέλος εκείνου του πρωταθλήματος και το γκολ του Ιβιτς ήταν το τελευταίο που πανηγυρίστηκε στο γήπεδο με την παλιά του μορφή.

Αμέσως μετά τη λήξη, οι οπαδοί της ΑΕΚ μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και πήραν ό,τι αναμνηστικό μπορούσαν από το αγαπημένο τους γήπεδο. Η Κυριακή πέρασε με την Original να κάνει ένα συγκινητικό πάρτι αποχαιρετισμού (από εκεί είναι η φωτογραφία με την επιγραφή «Αντίο, Ναέ» σχηματισμένη με κεριά) και από τη Δευτέρα άρχισε το καταστροφικό έργο των μηχανημάτων της εταιρείας J&P ΑΒΑΞ.

Για περίπου τρεις εβδομάδες το γήπεδο της ΑΕΚ έσβηνε από τον χάρτη. Οι αναμνήσεις και η ιστορία έγιναν μπάζα και το χειρότερο είναι ότι δεν είχε προβλεφθεί να διασωθούν ούτε τα ιστορικά κειμήλια που κρύβονταν στους διάφορους χώρους του σταδίου. Τέτοια ήταν η πρεμούρα του Γρανίτσα που, μάλιστα, έβαλε και υποψηφιότητα στη Β' Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές του 2004: με το θέμα του γηπέδου να έχει ήδη «κολλήσει» και με το κόμμα του να μην έχει καμία ελπίδα νίκης.

Η 3η Μαϊου του 2003 πέρασε στην ιστορία ως μία μαύρη μέρα για την ΑΕΚ... Η περίοδος της προσφυγιάς όμως τελείωσε. Τα τείχη μας σηκώθηκαν ξανά και δεν θα πέσουν ποτέ ξανά. 

Η σύνθεση της ΑΕΚ: Χιώτης, Γεωργέας, Κωστένογλου (69' Ναλιτζής) Καψής (80' Κωνσταντινίδης) Κασάπης, Ζαγοράκης, Κατσουράνης, Λάκης (69' Γεωργάτος) Μαλαδένης, Τσιάρτας, Ίβιτς